Raf Yorumu: Mehmet (@kaf)

kaf 1 year ago

Günahı işledikten sonra sonuçları olduğu için sana acımamızı bekleyemezsin. Benim için Filmin özeti bu cümle oldu. Film, tarihi bir olayı hem gerçekçi hem de heyecanlı bir şekilde anlatıyor. Oppenheimer’ın karmaşık karakterini ve atom bombasının geliştirilmesi konusundaki kararlarının zorluğunu başarılı bir…devamıGünahı işledikten sonra sonuçları olduğu için sana acımamızı bekleyemezsin. Benim için Filmin özeti bu cümle oldu. Film, tarihi bir olayı hem gerçekçi hem de heyecanlı bir şekilde anlatıyor. Oppenheimer’ın karmaşık karakterini ve atom bombasının geliştirilmesi konusundaki kararlarının zorluğunu başarılı bir şekilde yansıttığı kesin. Filmin, Nolan’ın en iyi filmlerinden biri olduğunu düşünüyorum. Filmde beni en çok etkileyen sahnelerden biri, Oppenheimer’ın atom bombasının ilk testini izlediği sahneydi. Oppenheimer, bombanın patlamasını gördüğünde, Bhagavad Gita’dan bir alıntı yaptı: “Şimdi ben ölüm oldum, dünyaların yıkıcısı.” Bu sahne, Oppenheimer’ın atom bombasının gücünü ve korkusunu hissettiğini gösterdi. Bu sahne, filmdeki en dramatik sahnelerden biriydi. Filmdeki diğer bir etkileyici sahne ise, Oppenheimer’ın Hiroşima ve Nagazaki’ye atılan atom bombalarının sonuçlarını gördüğü sahneydi. Oppenheimer, bombaların yüz binlerce insanın ölümüne ve yaralanmasına neden olduğunu öğrendiğinde, büyük bir pişmanlık ve suçluluk duydu. Oppenheimer, bombaların savaşı bitirmek için gerekli olduğunu savunsa da, aynı zamanda bombaların insanlığa karşı bir suç olduğunu da kabul etti. Bu sahne, Oppenheimer’ın vicdanıyla yüzleştiğini gösterdi. Bu sahne, filmdeki en duygusal sahnelerden biriydi. Filmde, Oppenheimer’ın hayatının son bölümünü de görüyoruz. Oppenheimer'ın, atom bombasının geliştirilmesindeki rolü nedeniyle, Amerikan hükümeti tarafından komünist bir casus olmakla suçlandığı, güvenlik iznini kaybettiği ve bilimsel topluluktan dışlandığını, hayatının geri kalanını, atom bombasının yayılmasını önlemeye ve nükleer silahsızlanmaya çalışarak geçirdiğini görüyoruz. Bu sahne, Oppenheimer’ın yaşadığı adaletsizliği ve yalnızlığı gösterdiği sahneydi. Bu sahnede, filmdeki en trajik sahnelerden biriydi. Kısaca özetlersem Film, Oppenheimer’ın hayatını ve atom bombasının tarihini anlatan bir başyapıt olduğunu düşünüyorum. Film, hem bilimsel hem de insani yönleriyle, Oppenheimer’ın atom bombasının geliştirilmesindeki rolünü ve sonuçlarını gözler önüne serdi. Film, izleyicileri hem düşündüren hem de duygulandıran bir film olmuş