Raf Yorumu: Şükran (@maveraa)

maveraa 3 months ago

Kitabı çok önceleri okumuştum. Hasarlı bir psikolojiyi yansıtması için seçilen karekterin böcek olmasından olsa gerek betimlemeleri halen aklımdadır. Zira Kafka bu hikayesini bir çeşit bunalımdayken yazmış. Karakter zaman zaman hepimizin uğrayıp ayrıldığı bir istasyon misalindeki depresyona girmiş ama çıkmayı başaramayınca…devamıKitabı çok önceleri okumuştum. Hasarlı bir psikolojiyi yansıtması için seçilen karekterin böcek olmasından olsa gerek betimlemeleri halen aklımdadır. Zira Kafka bu hikayesini bir çeşit bunalımdayken yazmış. Karakter zaman zaman hepimizin uğrayıp ayrıldığı bir istasyon misalindeki depresyona girmiş ama çıkmayı başaramayınca olanlar olmuş. Kendi elleriyle hazırlanan dramatik bir son. Sistemin çarkında ezilmek için bir böceğe dönüşmeye gerek yok, böcek gibi davranmakta kafi. Hayatını yapay kalıplara göre dizayn eden, başkalarına takılıp kendini aşamayan, yaşamın bir mücadele sahası olduğunu unutan hep yorgun ve umutsuz bir tipleme için yalnızca sistemi suçlamak kolaydır. Bu durumda çarkların ya da içinde onun bir diğer parçası kimselerin arasında sıkışıp kalmak ise bir seçim. Hikayede, insanların menfaat ilişkileriyle sınanan karakterin düşüncelerini okurken bir ayet anımsadım: “Ey insanlar! Sizin bir kısmınızı diğer bir kısmınıza imtihan vesilesi kıldık; bakalım sabredecek misiniz?… (Furkan/20)” Evet insan, çevresindekilerle hatta en yakını ailesiyle de sınanabileceği bir gerçek. Peki sabrın bu işteki sırrı, manası nedir? Mehmet Akif Ersoy bir makalesinde bu konuyu çok güzel aydınlatıyor: “Aman ya Rabbi! Kur’an ne söylüyor, biz ne anlıyoruz! Sabır katlanmak değil, göğüs germek demektir. Neye göğüs germek? Evet, sonunda katlanılmayacak acılara katlanmak ızdırabına mahkûm olmamak için, önceden her türlü şiddete her türlü zahmete mertçesine, insancasına göğüs germek.” Velhasıl imtihanlara ancak evvelden, mertçe göğüs gerenler zahmetin ardındaki rahmeti görebilecekler. Son olarak söylemeliyim ki, şu dârıdünyada varlığımızı yetersiz, değersiz hissetmeye götüren yüzlerce sayılabilir sebeplerin arasından sıyrılarak ayakta kalmak için sağlam bir inancın, makul bir amacın ipine sarılmanın ne kadar ehemmiyetli olduğunu bir kez daha anladım. Yazarın anlatmaya çabaladığı bu olmasada.