Raf Yorumu: Karıya Hizmet, Sosyalizme Hizmettir .. 😅😂 (@leon26)

Juraj Lerotic’in yazdığı, yönettiği ve başroldeki Bruno karakterini canlandırdığı Hırvatistan yapımı "Safe Place", Lerotic’in ilk uzun metrajı olma özelliği taşıyan sarsıcı bir aile trajedisi. Film; Bruno’nun aceleyle önce apartman, sonra daire kapısını kırarak bir eve girmesiyle başlıyor çünkü evde kardeşi…devamıJuraj Lerotic’in yazdığı, yönettiği ve başroldeki Bruno karakterini canlandırdığı Hırvatistan yapımı "Safe Place", Lerotic’in ilk uzun metrajı olma özelliği taşıyan sarsıcı bir aile trajedisi. Film; Bruno’nun aceleyle önce apartman, sonra daire kapısını kırarak bir eve girmesiyle başlıyor çünkü evde kardeşi Damir kolunu ve boğazını kesmiş vaziyette intihar girişiminde bulunmuş durumda. Bruno’nun vaktinde yetişmesiyle Damir kurtarılıyor ve asıl hikaye bundan sonra başlıyor. Zira Damir psikolojik olarak çok kötü durumda. Ne yapacağı kestirilemez ve intihara meyilli bir genç. Şehir dışında yaşayan annesinin de gelmesiyle Bruno, çok sevdiği kardeşi Damir’e göz kulak olmaya kendini adamış vaziyette. Hastaneden kaçıp eve gelen Damir’i saklayan ve başka bir psikoloğa götürmek isteyen ailesiyle Damir arasında pamuk ipliğine bağlı bir 24 saat izliyoruz. Juraj Lerotic’in kendi hayatından esinlendiği otobiyografik bir senaryoya sahip film, tedirgin edici, saf ve realist bir psikolojik gerilim. Hikayesini günlük hayatın bir rutini gibi işliyor ve bu sayede minimal bir atmosfer oluşturuyor. Filmin duygusal ve psikolojik muğlaklığı film boyunca izleyicisini rahatsız etmiyor. Olay ve karakterleri abartılı değil. Filmin şekilsel olarak en önemli özelliği ve başarısı buradan geliyor belki de. Sistem eleştirisi pek hissedilmiyor filmde. Sırf eleştiri için yapay sahneler kurulmamış. Uzaktan, sabit çekimlerden haraketle kurgulanan dar sekanslar klastrofobik bir atmosfer yaratıyor. Kardeşleri oynayan Juraj Lerotic (Bruno) ve Goran Markovic (Damir) filmin kimyasına uygun gerçeklikte ve sarsıcı performanslar gösteriyorlar. Doğaçlamaya da uygun, vurucu diyaloglar izleyicisini bir duygu girdabının içine mutlaka çekiyor. Fakat bu duygular anaforunda mutluluğa pek de yer bulunamıyor. Locarno, Saraybosna, Pekin, Şangay, Lübliyana gibi çeşitli festivallerden ödüllerle dönen Safe Place; otobiyografik hikayesiyle, şekli, yalınlığı, trajedisi, gerilimi ve kederiyle harika bir film.