Raf Yorumu: Pluviophile☔️ (@pluviophile01)

“İnsan sevdiğinin bir sözüne küser mi..? İnsan sevdiğinin söylemediği söze de küserdi” Şu satırları yazmak için neler neler yaşamış olmak gerekir, hangi tecrübeler, hangi yanlışlar, hangi aldanışlar bu kadar içten satırlara dönüştürülür? Yaşanmış her şeyin kelimelere dökülmüş halisin Şükrü Erbaş.…devamı“İnsan sevdiğinin bir sözüne küser mi..? İnsan sevdiğinin söylemediği söze de küserdi” Şu satırları yazmak için neler neler yaşamış olmak gerekir, hangi tecrübeler, hangi yanlışlar, hangi aldanışlar bu kadar içten satırlara dönüştürülür? Yaşanmış her şeyin kelimelere dökülmüş halisin Şükrü Erbaş. “Şükür cehalet bitti! Kimse okumuyor, herkes yazıyor. Kimse öğrenmiyor, herkes biliyor. Kimse susmuyor, herkes konuşuyor. Kimse çekilmiyor, herkes ortada. Kimse kederlenmiyor, herkes şenlik. Kimse yere bakmıyor, herkes gökyüzü. Kimse sevmiyor, herkes arzu ediyor. Kimse gözyaşı değil, herkes küfür. Kimse eşik değil, herkes ufukların ötesi. Kimse gölge değil, herkes ışık.” Yalnızlık var kitapta, renk renk. Biz hepimiz yalnızlıktan yapılmış birer baş dönmesiyiz. Şiir ve denemeler içeren kitapla Şükrü Erbaş’a yeniden hayran oldum. Şehirdeki koşuşturmadan bahsediyor; eve sığmayıp kendimizi sokağa atarken akşamları geri eve koşuşumuzdan. Dünyadaki çırpınmamızı resmediyor kelimeleriyle, aynalar pazarı diyor herkesleşmiş, kendine yabancılaşmış, her şeyi bildiğini sanan insanlara. “Bütün köşe boyunca zarfsız pulsuz bir mektuptum. Ter içinde adını söylüyordum. Harfler sesimden dökülecekti. Sen başını başka okullarda çevirip öyle gülümsüyordun.Elini tuttum bir gün. Bütün eşikler, hatıraların önlerine baktılar. İnsanın yaşadığı yerden büyükmüş. Sokaklar evlerden büyükmüş. Dokunmak hayal etmek büyükmüş.” Şiirlerinin derinlerinde psikolojik sarsılmalarını, duygularının kırılma noktalarını evrenselleştirmekten çekinmemiş, kelimeleri zıt çağrışımları altında yeryüzüne serpmiş, çocukluğu olmayanın büyüklüğünü zamanın içinde zıtlıklar kaybına devirmiş. Şiir bir denizse, dalgaların aksini muhayyileden çıkaran, insan ruhunun tüm serzeniş ve inleyişlerini buzlu suyun yarattığı titreyişle hissettiren, modern şiirinin dimâğını kırık fay hatlarında canlandıran, öylesine ruhu kendine getiren, öylesine ruhu diyâr alem gezdiren üstâd.. Büyük şairden duyguların doruğa çıktığı dizeler bu kez hikâyenin cümlelerine dönüşmüş. Yine beş yıldızlık bir kitap.. Herkese tavsiye ederim. Şiirle, umutla kalın…☔️ Kuş Uçar Kanat Ağlar-Ş.ERBAŞ /Ölüler, yaşayanlarda yaşar, bunu hiç unutma!