Raf Yorumu: Yasir Arslan (@yasrarsln)

600 bine yakın oylama üstelik 8.6 puanı görünce şaşırdım. Hint filmleri zaten hep bu puanda ama 100 bin oylama olur genelde. Bi terslik var derken öğrendim ki Hint hükümetinin desteği varmış. Başından sonuna propagandayı hissedebiliyorsunuz. Propaganda veya değil ama ortada…devamı600 bine yakın oylama üstelik 8.6 puanı görünce şaşırdım. Hint filmleri zaten hep bu puanda ama 100 bin oylama olur genelde. Bi terslik var derken öğrendim ki Hint hükümetinin desteği varmış. Başından sonuna propagandayı hissedebiliyorsunuz. Propaganda veya değil ama ortada yaşanan acılar var ve bunlar gerçek. İki taraf için de. Filmi izlemeden önce Hindistan-Pakistan ilişkilerine biraz hakim olmak lazım. 1947'de Bütük Britanya'dan özgürlüklerini aldıkları zaman Ali Cinnah, Gandhi'ye ayrılmak istediğini belirtiyor. Çünkü Hindu çoğunluğun olduğu bir ülkede yaşamak istemiyor. Gandhi kardeşce yaşayabileceklerini defalarca iletse de sonuç değişmiyor. Ayrılma kararından sonra nasıl toprak bölüşeceğiz sorunu baş gösteriyor. Çoğunluğa göre bölüyorlar ama arada geçen yıllar boyunca herkes farklı yerde yaşıyor. Diğer tarafta kalan insanların çoğusu göç ediyor veya ettiriliyor. Göç sırasında iki tarafın da birbirine tahammülü yok ve olaylar yaşanıyor. İki ülke arasındaki sorunun temeli bu şekilde atılıyor. İngilizler ülkeyi özgür bırakırken bazı prensliklere istediğiniz tarafa katılın diyor. Bazı yerlerde (Junagarh ve Haydarabad) Hindular çoğunluktayken yönetim Müslümanların elinde, bazı yerlerde ise (Jammu ve Keşmir) durum tam tersi. Bölünme sonrası Hindistan Hindu çoğunluğunu öne sürerek bu iki yeri kendi topraklarına katıyor. Pakistan da karşılık olarak Keşmir'i almak istiyor. Saldırısı Hindistan tarafından durduruluyor ama bazı yerleri almayı başarıyorlar. Daha sonra Keşmir anayasadaki 370. maddeyle beraber Hindistana bağlanıyor ama birleşmiyor. Otonom bir yapıya sahip yani özerk. Bu maddenin amacı Keşmir'e yabancıların yerleşmesini engellemek. Hindistan'a ait Keşmir bölgesinde Panditler azınlık durumunda olduğu için Müslümanlar tarafından baskılanıyor. İki tarafın da görüşü farklı. Hindular Hindistana bağlıyız derken Müslümanlar Pakistan'a bağlanmak istiyoruz diyor. Olaylar sırasında 200'den fazla Pandit Müslümanlar tarafından öldürülüyor. Pek çoğu da göç etmek zorunda kalıyor. Film bu yaşananların hikayesini ağır propagandayla anlatıyor. Kalkıp da düşmanlarını övecek halleri ama hiç kendi suçları da yokmuş gibi davranmışlar. Sonuçta kendi ülkende ne kadar zulüm görebilirsin hem de azınlık tarafından. 2019 yılında 370. madde kaldırılıyor ve Keşmir Hindisatan'a ait oluyor. Zaten bağlıydı ama özerkliklerini kaybediyorlar. Bu film bu olaydan üç sene sonra yayınlanıyor. Zaten film boyunca da kendilerinin yaşadıkları zulmü göstermek zorunda olduklarını söylüyorlar. Aslında aynı kökten gelen insanlar din ayrılıkları yüzünden birbirlerini öldürüyorlar. Filmde bir replik vardı. İnsanlar diğer tarafta cenneti kazanabilmek için bu dünyadaki cenneti(Kaşmir'i) cehenneme çeviriyorlar.