Raf Yorumu: aleran (@aleran)

8,25/10 Çocuk kitabı olduğunu düşünüp aldığım ancak alakası olmayan bir kitap ile karşınızdayım, Herr Sommer'in Öyküsü. Kitabın arkasındaki açıklama gereği bir çocuk kitabı olduğunu düşünmemin oldukça yanlış olduğunu şimdi anlıyorum çünkü kitap zaten büyümekte olan bir çocuğun gözüyle hâlihazırda gelişmekte…devamı8,25/10 Çocuk kitabı olduğunu düşünüp aldığım ancak alakası olmayan bir kitap ile karşınızdayım, Herr Sommer'in Öyküsü. Kitabın arkasındaki açıklama gereği bir çocuk kitabı olduğunu düşünmemin oldukça yanlış olduğunu şimdi anlıyorum çünkü kitap zaten büyümekte olan bir çocuğun gözüyle hâlihazırda gelişmekte olanları anlatıyor. Yani benim anlayamadığım temel nokta, bu kitabın çocuk kitabı olmaması değil çocuk bakış açısıyla yazılması. Kitap zaten isminden de anlayacağınız üzere Herr Sommer'in öyküsünü anlatıyor-yani bir bakıma öyle- Tabi bu öyküyü küçük bir çocuğun ağzından okuyacağınızdan dolayı olayları kavramanız pek mümkün olmayacak çünkü ben de anlamadım. Şüphesiz kitapta en sevdiğin kısım gerçekten de kitabı okurken bir çocuk gibi hissetmemiz. Şöyle bir örnek vereyim, mesela çocukken hepimiz bir yerden düşsek veyahut ölsek çevremizdeki kişilerin tepkileri ne olur diye düşünmüşüzdür. İşte bizim ana karakterimiz de bu buhrana(?) dalıp kimin arkasından üzüleceğini düşünüyor, ve tabii ki herkes üzülüp, kahır çekiyor. Trajikomik nokta ise bu düşüncelere dalmasının sebebinin sadece bir 'sümük parçası' olması. Filhakika değişik bir bakış açısı ile yazılmış ve okurken,zihinde berrak olmayan düşüncelerin yansıması o kadar net işlenmiş ki yahu bu adam, çocukları nasıl bu kadar iyi tanıyabiliyor diye düşündürüyor. Kitabı genel olarak sevdim. Gerek kullanılan üslubi özellikler gerek çizimlerin tatlılığı ile üst bir noktaya taşınmış olmuş. Öyle gidip özel olarak satın alın veyahut okuyun diyebileceğim bir kitap değil ancak uzun süreli okuyamama zamanlarınızda kendinizi hem bu durumdan kurtarma hem de eğlenceli vakit geçirmek adına listenize eklemenizi önerebileceğim bir kitap. 🐌"Yükselmek hiç sorun değildi. Ama sonra yere nasıl inerdi insan?" 🐌"Beni altüst eden, sıtma nöbetine tutulmuş gibi titreten şey Fräulein Funkel'in kızıp köpürmesi olmamıştı, beni titreten dayak ya da eve kapatılma cezası ya da herhangi bir şeyden duyduğum korkunun verdiği heyecan da değildi. Bunun gerçek nedeni, bütün dünyanın başlı başına adaletsiz, kötü, adi bir kalleşlikten başka bir şey olmadığını kavramamdı."