Akıl kör olduğunda gözler faydasızdır..! (@waryog)

"İyileştiren sevgilere ihtiyacı var insanın" Omuzlarındaki tüm yüklerinden seni azad eden. Keder değil yaşama sevinci veren, düşüncesi bile gülümseten... İyileştiren iyi gelen sevgilere ihtiyacı var insanın. ''Sevgi; Işıktan bir elin, Işıktan bir sayfaya yazdığı, Işıktan bir sözdür...'' “Sevgi titreyen bir…devamı

waryog 1 day ago

Bütün zayıflıklarınızı bilen ama onları asla size karşı kullanmayan insan , doğru insandır ..! Yedi Numara /2000

waryog 3 days ago

Ateş Böceklerinin Mezarı

Isao Takahata

167 Gönderi

Yine hep karşıma çıkan filmlerden bir tanesi, anime olduğu içinde kızımla izleyim bari dedim ,filmin konusu hakkında hiç bir bilgim yok artı kızımda bu aralar anime hayranlığı başladı, başladık izlemeye saf dram :)) ben severim ama kızım için aynı şey…devamı

waryog 3 days ago

İnsanoğlu çoğu zaman, sahip olduğu şeyin değerini kaybedince anlar. Gözlerinin önünde duran sevgiyi göremez, onun için dökülen alın terini hissedemez. Çünkü zanneder ki her şey hep böyle kalır… Oysa en kıymetliler sessizce gider, arkalarında derin bir boşluk bırakırlar. Nankörlük, ruhun…devamı

waryog 4 days ago

“Bir insanı güzelliği için seviyorsanız Bu sevgi değil eğlencedir... Bir insanı ilginç olduğu için seviyorsanız, Bu sevgi değil hayranlıkdır... Bir insanı zengin olduğu için seviyorsanız, Bu sevgi değil lüks merakıdır... Ama bir insanı hiç bir sebep yokken yüreğinizde sıcacık hissediyorsanız,…devamı

waryog 4 days ago

Edirne'de bir İlköğretim okulu Müdürü öğrenciler için gezi düzenler öğrencilere "Yarın sabah herkes yanında bir büyükle gelsin" der, Ertesi gün küçük Osman'ı elinde iki 35lik rakıyla karşısında gören Müdür şaşkınlıkla : _Evladım bunlar ne ne diye getirdin Okula bunları _Ürtmenim…devamı

waryog 5 days ago

Barot House

Bugs Bhargava Krishna

2 Gönderi

Tüyler ürpertici, sarsıcı ve rahatsiz edici,inanması güç bir olay ve hayretler içinde kalmak içten bile değil, gerçek hikayeden uyarlandığı için maalesef muhteşemdi ,güzeldi ya da harikaydı diyemeyeceğim....Film sizi baya baya içine çekiyor , herşey apaçık ortada gibi görünse de sonunda…devamı

waryog 6 days ago

Bir insanın size verebileceği en kıymetli şey ," çabası " dır.. Sizi mutlu etme çabası , Üzmeme çabası , Kırdıysa tamir etme çabası , Size ulaşma çabası, veyahut ilişkisini kurtarma çabası... Ne diyordu şair; Telafi edilemeyecek şeyler yaşamadık , ben…devamı

waryog 6 days ago

Lev Tolstoy—Rus edebiyatının devlerinden biridir. Adı tüm dünyada bilinir, ancak görüntüsünün ardındaki olağanüstü hikâyeyi pek az kişi bilir. Tolstoy, elli yaşına geldiğinde derin bir melankoliye kapıldı. Her geçen gün, açıklanamaz bir hüzün ruhunu daha da ele geçiriyordu. Oysa bir konttu,…devamıLev Tolstoy—Rus edebiyatının devlerinden biridir. Adı tüm dünyada bilinir, ancak görüntüsünün ardındaki olağanüstü hikâyeyi pek az kişi bilir. Tolstoy, elli yaşına geldiğinde derin bir melankoliye kapıldı. Her geçen gün, açıklanamaz bir hüzün ruhunu daha da ele geçiriyordu. Oysa bir konttu, ülkesinin en zengin adamlarından biriydi, dünyanın dört bir yanında hayranlıkla anılıyordu. Ama bunların hiçbiri ona mutluluk getirmedi. “Para hiçbir şeydi, güç hiçbir şeydi. Nice insanın bunlara sahip olup da yine de mutluluğu bulamadığını gördüm. Sağlık bile o kadar önemli değildi: Bazı hastalar yaşama tutkuyla sarılırken, sağlıklı görünen insanlar içten içe solup gidiyordu.” Bir gün, Afanassievski Caddesi’nde yürürken bir yetime rastladı. Ani bir şefkat duygusuyla çocuğu yanına aldı. Ve uzun bir aradan sonra ilk kez, içinde tatlı bir sıcaklık hissetti. Kendi kederini, sıkıntılarını, yalnızlığını unuttu. O gün, soylu yaşamın ihtişamına sırtını döndü, ayrıcalıklarından vazgeçti ve hayatını yardıma muhtaç insanlara adadı. “Bana dinden, merhametten ya da sevgiden bahsetme,” derdi sık sık. “Bana bunları sözlerinle değil, eylemlerinle göster.” Tolstoy, şiddetsiz direniş fikrini savunan ilk düşünürdü. İnsanlar arasında kardeşliği savundu ve fikirleri sınırları aştı, 20. yüzyılın büyük isimlerinden Mahatma Gandhi’ye ilham verdi. Ömrünün sonuna kadar başkalarına yardım etmek için çabaladı. Bu yüzden delilikle suçlandı. Çünkü dünya, başarıyı sahip olmakla ölçüyordu—eşyalara sahip olmak, insanlara sahip olmak… Herkes almak istiyor, ama çok az kişi vermeyi biliyordu. Bu yüzden, Tolstoy bir deli gibi görünüyordu. Bir gün, hâlâ lüks ve konfor içinde yaşayan eski bir dostu, ona hayretle şu soruyu sordu: “Neden bunları yapıyorsun? Başkalarını düşünerek ne kazanıyorsun? Kendini düşünmelisin.” Tolstoy gülümsedi ve şöyle yanıt verdi: “Eğer acıyı hissediyorsan, hayattasın demektir. Ama başkalarının acısını da hissediyorsan, işte o zaman gerçekten insansın.”

waryog 6 days ago

YÜK VE YOL... Eski zamanlardı. Yolların düzgün olmadığı zamanlar... Fakirdi çoğunluk, bu nedenle taşınacak yüklere talip olacak hamallar bulmak zor olmuyordu... Hamal isen iki şey önemli oluyor senin için: Yük ve yol... Ancak sırtına aldığın yükle bu mesafeyi aşabilirsen, ücret…devamıYÜK VE YOL... Eski zamanlardı. Yolların düzgün olmadığı zamanlar... Fakirdi çoğunluk, bu nedenle taşınacak yüklere talip olacak hamallar bulmak zor olmuyordu... Hamal isen iki şey önemli oluyor senin için: Yük ve yol... Ancak sırtına aldığın yükle bu mesafeyi aşabilirsen, ücret mevzu bahis oluyor. Aksi olursa, cereme çekiyorsun! Bunu düşünüyordum, yanımdaki hamalla yola çıkarken, ihtiyardı. Kendinden büyük bir yük almıştı. Benim sırtımda ise birkaç bavul vardı sadece, onunkinin çeyreği... Diyordum ki içimden: "Çok gitmeden kıvrılırsa titreyen bacakları, yüklenirim sırtındaki yükün yarısını!" Nitekim çok geçmeden dedi ki: "Mola vakti. Gel biraz dinlenelim!.. "Ne molası, dedim ona hayretle. Ben daha terlemedim!. . "Sözüme aldırmadı. Durdu. Çöktü. Salarken yükünün ipini: "Sen de dinlen hadi" dedi. Benim canım sıkılmıştı bu işe. Genç olduğumu, ondan kuvvetli olduğumu, bunun gibi bir bunakla yola çıkmamın ne büyük hata olduğunu düşünüyordum. O ihtiyar, bir bacağını azıcık uzatmış halde sessizce dinleniyorken, ben huzursuz bir şekilde ayakta dolanıyordum. Bir saat kadar sonra yine durdu, oturdu, dinlendi. Ben kızgınlıkla dolandım etrafında... "Yükünü indirip sen de dinlen", demesine aldırmadım, ona daha çok kızdım... Sonra yine durdu. Bana da "dinlenmemi" söyledi yine ama dinlenmedim. Yarım saat sonra "dinlenelim mi" diye sordu, aksi aksi başımı salladım... Kaçıncı molasıydı hatırlamıyorum, birden bire dizlerimin bağı çözüldü. Kafamın içinde uçuşan karasinekler sustu, çöküp kaldım. Kayış kolumdan çıktı, sırtımdaki bavullar kaydı. Ne kadar zaman geçtiğini fark etmedim. Uyumuştum da uyandım mı, yoksa bayılmıştım da ayıldım mı anlamadım... Baktım kendi kocaman yükünün üzerine benim bavullarımı da bağlamıştı. Küçük tasına birazcık su koyup dudağıma dayadı, içtim. Sonra koluma girerek; "Hadi kalk, dedi. Bana yaslan. Ağır ağır gider ve bir süre sonra gene dinleniriz." Dediğini yaptım. Omzundan güç aldım, ama asıl anlattıkları iyi geldi bana. "Ben yılların hamalıyım, dedi. Nice pehlivan yapılı adamlar gördüm. Çoğu, dinlenmek istemediklerinden yükleriyle birlikte kendilerini de toprağa serdi sonunda... Yolda gördüğümüz saçılmış kuru kemiklerin çoğu, anlattığım bu insanlara ait... Halbuki bir yükü "taşımak" bizim işimiz, "altında ezilmek" değil!.. Unutma ki bir yük taşıdıkça ağırlaşır. Dinlenerek sen yükünü hafifletiyorsun! Belki günün birinde hamallığın şekli değişir. Belki o günleri ben göremem… Lakin sen kavuşursan o zamanlara, aman ha, kafanın içinde de sakın yük taşıma... Akşamları bırak ve hafifle... Sabah dinlenmiş olarak yeniden tekrar taşırsın yükünü. Bizim işimiz, bugünü yarına taşımak, bugünün altında yok olmak değil. Çünkü yarınlarda bizi bekleyenler var, taşıdıklarımızı bekleyenler var... Gerçek şu ki, hepimiz şu kısacık hayatın hırsla koşuşturan, bilinçsiz hamallarıyız. Herkesin yükü ağırdır kendince. Bari akşamları yüklerinizi indirin omuzlarınızdan. Hafifleyerek gidin evinize. Gülümseyerek girin kapıdan içeri. Sabaha, elbette daha kolay bulacaksınız ayağa kalkıp yükünüzü sırtlanacak o gücü! Yüklerimizi en doğru ve bilinçli şekilde taşımak ve hayatın güçlükleri altında ezilmemek dileğiyle… Alıntı