(@) - Raf

Dizi ile ilgili 11 ay önce bir yorum yapmıştım fakat diziye bir - iki yıldır ara verdiğim için yeniden başladım bu yüzden 11 ay önceki yorumu arşivleyip bu yeni yorumu yapıyorum. Brooklyn Nine - Nine MUHTEŞEM bir dizi. Yani nasıl…devamıDizi ile ilgili 11 ay önce bir yorum yapmıştım fakat diziye bir - iki yıldır ara verdiğim için yeniden başladım bu yüzden 11 ay önceki yorumu arşivleyip bu yeni yorumu yapıyorum. Brooklyn Nine - Nine MUHTEŞEM bir dizi. Yani nasıl başarıyorlar bu kadar komik olmayı anlamadım. Sonuçta mizah fazlasıyla kültürel bir yapı bu yüzden ait olmadığın bir kültürün dizisini bu şekilde komik bulmak çok ilginç. Belki de bunun sebebi Amerikan kültürünün etrafımızı fazlasıyla sarmasıdır ya da durum komedisi yapmalarıdır. Sebebi her ne olursa olsun kesinlikle çok komik bir dizi. Yani dizinin sevmediğim çok yanı var. Mesela dizideki karakterlerle çok bağ kuramıyorum, ve dizide kendimden hiçbir şey göremiyorum ama bu normal sonuçta dünyalarımız çok farklı fakat dizi kesinlikle vaad ettiği şeyi yapıyor yani güldürüyor. Sanki benim kafadan bir grup insanı toplamışlar bir binaya ve onlara suç çözdürüyorüyorlar. Böyle bir ortamda çalışmak çok isterdim. İnsanlar iş hayatında çok ciddi ve bu tabi insanı sitrese sokuyor. Bu dizideki çalışma ortamı çok ciddiyetsiz fakat bu ciddiyetsizlik laçka bir ciddiyetsizlik değil nasıl desem ciddi bir ciddiyetsizlik bu. Yani bu ciddiyetsizlik işlerindeki düzeni ve başarıyı bozmuyor kesinlikle ve hatta başarıyı arttırıyor da. Dizinin en sevdiğim yanı ise bütün karakterlerin dahil olduğu saçma fikirler. Yani şöyle: biri saçma bir fikir atıyor ortaya ve karakterlerin hepsi o saçma fikri büyük bir ciddiyetle hayata geçiriyorlar. Mesela dizide Yüzbaşı Holt ile Peralta(izlemeyenler için bunlar dizideki iki karakter), Yüzbaşı'nın madalyasını çalma konusunda bir iddiaya giriliyor ve bütün ekip bu iddiyanın bir parçası oluyor sonra bu iddia her yıl tekrarlanıyor. Yüzlerce buna benzer durum var hafızam kötü olduğu için başka örnek veremiyorum ama izleyenlerin beni anladığını düşünüyorum. Ha bir tane daha geldi aklıma: Peralta ile Diaz'ın( bu da dizideki bir karakter) yangın tüpü tekerlekli sandalye derbisi yapmaları ve geri kalan herkesin bir fomula yarışı izliyor gibi onları izlemesi. Bu şey gibi: okuldayken yaplılan bilek güreşi ve sınıfın geri kalanının o bilek güreşini izlemesi gibi( Bu söylediğim ile "dizide kendimden bir şey nulamıyorum" sözümle çelişmiş gibi olabilirim ama bu cümleyi kurarken kesteddiğim şey: manevi anlamda kendimden bir şey bulamamak). Sonuç olarak dizi çok komik. Yerli dizilerden de çok daha komik.

abdulhalim 4 years ago

Beyazperde Karatahta

Bekir Birbiçer

1 Gönderi

Bu bölüm kitapla çok ilgisi olmayan bir bölüm dilerseniz altta kitap ile ilgili yazdığım bölüme geçebilirsiniz. Çok sevgili dostlar bugün, yine, varoluşumu sorguladığım bir geceden size merhaba diyorum. Yirmi dört yaşındayım ve on sekiz yıldır profesyonel olarak öğrencilik yapmaktayım. Bugün…devamıBu bölüm kitapla çok ilgisi olmayan bir bölüm dilerseniz altta kitap ile ilgili yazdığım bölüme geçebilirsiniz. Çok sevgili dostlar bugün, yine, varoluşumu sorguladığım bir geceden size merhaba diyorum. Yirmi dört yaşındayım ve on sekiz yıldır profesyonel olarak öğrencilik yapmaktayım. Bugün tüm gece ödevim vardı ona çalıştım fakat ödevi bitiremedim. Bu acı dolu gecede bu muhteşem kitap hakkında güzel bir şeyler yazmak istedim. Fakat ilk önce kendi eğitim hayatımdan örneklerle eğitim kurumu hakkındaki düşüncelerimi dile getireceğim. Bize, eğitim denen şey formel haliyle hep varmış gibi gelebilir fakat bu büyük bir yanılgıdır. Modern anlamda formel eğitim sitemi bu haliyle çok yakın bir tarihe dayanmakta. Evet tarih boyunca okulumsu yapıların altında öğretmen ve öğrenci dikotomisi varlığını sürdürse de bu günümüzdeki gibi değildi. Toplumun çok hem de çok küçük bir kesimi okul benzeri bu yapılarda eğitim görebiliyordu. Toplumun geri kalan kısmı için ise eğitim, anne babasından ve yaşadığı çevreden öğrendiklerinden ibaretti. Fakat modern devlet yapısı eğitim konusunda ailelere güvenmedi bu yüzden eğitimi tekeline aldı ve zorunlu kıldı. Çünkü devletler için her birey önce vatandaştı bu yüzden devlet denen yapıya tehdit oluşturmayan devletine bağlı ve devletin ideolojisi ile yetişen bireyler olmak zorundaydı ve bu şansa bırakılmamalıydı. Benim bu kurum ile tanışmam bundan on sekiz yıl önce oldu. Ailem beni ilkokula yazdırmıştı ve okula başladığım güne kadar okul denen yapıyı övüp övüp durdular aslında o zaman anlamalıydım bu işte bir iş olduğunu fakat zaten çok geçmeden okula başladım ve beni acı dolu günlerin beklediğini anladım. Ben çalışkan bir öğrenci değildim okuldan da nefret ederdim fakat eğitim hayatımın tam bir fiyasko olmasında eğitim kurumunun ve öğretmenlerimin payı çok büyüktür. Mesela bu konuda şöyle bir örnek verebilirim: üç ya da dördüncü sınıfta bir öğretmenim vardı. Bir öğrenciye kitaptan bir sayfa açtırır ve o sayfadakileri tahtaya yazmasını isterdi sınıfın geri kalanına ise tahtada yazılanları deftere geçirilmesini isterdi. Kendisi de gider saatlerce telefonda konuşurdu. Ben hayatım boyunca sorunu hep eğitim sisteminde ve bu eğitim sistemindeki bazı beceriksiz ve bu mesleğe layık olmayan öğretmenlerde gördüm. Fakat sosyoloji lisans eğitimim ve bu kitap sayesinde eğitim denen kurumun var olma zorunluluğunun olmadığını anladım. Eğitim kurumları pişmanlıktır. Bence kimse okul okumamalı. Okul denen şey insana mutsuzluk getirir. Dünyada çocukların mutlu oldukları bir eğitim sistemi yoktur. Yapılan bir araştırmaya göre eğitim hayatında en çok stres yaşayan çocuklar Finlandiya’da bulunuyormuş. Bu bilgi size bir tarafımdan uydurmuşum gibi gelebilir çünkü bana da bir tarafımdan uydurmuşum gibi geliyor fakat uydurmadım bana güvenin. Ben şahsen ileride çocuğum olursa, benimle aynı acıları yaşamasın diye, okula göndermemeye karar verdim. Şimdi kitap hakkındaki düşüncelerime geçiyorum: Eğitim üzerine yazılmış muhteşem bir sosyoloji kitabı. Okuduğum en iyi kitaplardan biri eğitim sosyolojisi dersinde hocamız ders kitabı olarak okutmuştu. Kitap muhteşem bir önsöz ve girişle (bu önsöz ve giriş tek başına eğitim kurumuna bakış açınızı değiştirmek için yeterli) başlıyor ve eğitim ile ilgili çekilmiş 21 film üzerinden, bu filmleri inceleyerek, son yüz yüz elli yıldır devlet tekelinde olan modern eğitim sistemini eleştirel bir dille ele alıyor. Bu filmler şunlar: Detachment/Kopma Half Helson Bang Bang You’re Dead/Bang Bang Sen Öldün The Education Of Little Tree/Küçük Ağac’ın Eğitimi Captan Fantastic/Kaptan Fantastik Dangereus Mind’s/Sakıncalı Düşler Entre Les Murs/Duvarlar Arasında Texte Raş/Karatahta Blackbord Jungle/Karatahta Ormanı To Sir, With Love/Sevgili Öğretmenim Die Welle/Dalga İki Dil Bir Bavul Mr. Holland’s Opus/Sevgili Öğretmenim Freedom Writers/Özgürlük Yazarları Waiting For Suprman/Süpermen’i Beklerken The Emperor’s Club/İmparatorlar Kulübü The First Grader/Birinci Sınıf Jagten/Av – Onur Savaşı The Great Debaters/Muhteşem Münazaracılar Monsieur Lazhar/Canım Öğretmenim Kitap bize devletlerin tekelleşen eğitim sistemini devletin ideolojisini empoze etmekte bir araç olarak kullanıldığını ve bunu yaparken eğitim vermek konusunda ne kadar beceriksiz olduğunu gösteriyor. Benim açımdan bu kitap ve üniversitede okuduğum sosyoloji bölümü "Okula" olan bakış açımı değiştirdi. Ben kendimi bildim bileli okullarda verilen eğitimin ve öğretimin kalitesinin yükselmesi gerektiğini düşünüyordum. Fakat bu kitap ve sosyoloji sayesinde eğitim ve öğretimin okulda verilmesi gerektiği düşüncesinin bir zorunluluk olmadığını öğrendim. Eğitim ile ilgilenen veya ilgilenmeyen kim varsa bu kitabı okuması gerektiğini düşünüyorum. Bu yüzden bu kitabı hakkında üçüncü defa gönderi oluşturuyorum. Kuvvetle muhtemel birçok defa daha oluşturacağım. Çünkü okunması gereken bir kitap.

abdulhalim 4 years ago

Flashforward

David S. Goyer

6 Gönderi

Muhteşem bir dizi. Bu kadar az kişinin izlemiş olmasına çok şaşırdım. Çok iyi bir konusu var ve her zaman merak duygusunu diri tutan bir senaryoya sahip. Böyle büyük konulara sahip dizi ve filmleri çok seviyorum. Bu dizinin bana göre tek…devamı

abdulhalim 4 years ago

Bilim Ne Değildir?

Alper Bilgili

1 Gönderi

Bu kitap bilimin doğasını ve bilime nasıl anlamlar yüklenebileceğini tartışan bir kitap. Bu tartışmayı yeni - ateizm kavramı üzerinden yapıyor. Bu kavramın altında bulunan isimlerin bilimde, aslında olamayan anlamlar ve görevler yüklendiğini göstermeye çalışıyor. Yeni - ateistlerin bilimin içine kendi…devamı

abdulhalim 4 years ago

En Karanlık Saat

Joe Wright

16 Gönderi

Sinema: Var olan en etkili propaganda aracı. Bu filmi izlerken kalbim ingiltere için attı. Dünyanın kanını emen, yıllarca Hindistan başta olmak üzere onlarca bölgeyi sömürmüş yüce Britanya için... Fransa için üzüldüm, tek seferde binlerce Cezairliyi katleden sonra da bu katlettikleri…devamı

abdulhalim 4 years ago

Bir Başkadır

Berkun Oya

201 Gönderi

Bu dizi hakkında ne düşüneceğimi bilemiyorum. Hayır hayır benim ne düşüneyeceğimi bilememem bu dizinin çok derin ve muhteşem olduğundan değil hayır. Ben bu dizi hakkındaki düşüncelere o kadar çok maruz kaldım ki kendi düşüncelerimi maruz kaldığım düşünceler arasından çıkaramıyorum. Diziyi…devamı

abdulhalim 4 years ago

Ezel

Uluç Bayraktar

137 Gönderi

Spoiler içeriyor Bu dizi Monte Kristo Kontu adında bir kitaptan esinlenerek hazırlanmış ve içine biraz mafya eklenmiş. Bu kitabın bir de filmi var. Birkaç ay önce bir arkadaş sağ olsun tafsiye etmişti izlemiştim. Çok güzel bir filmdi fakat dizinin film ile o…devamı

abdulhalim 4 years ago

Uyanış: Büyük Selçuklu

Emre Konuk

6 Gönderi

Dizinin nafile bir umutla süresinin kısa olmasını çok istedim. Fakat tabi yine karşımızda neredeyse 3 saatlik bir dizi çıktı. Dizinin ilk bölümünü izledim. Bence Türkiye standartlarına göre çok iyi bir dizi. Fakat çok hemde çok uzun ben sabah diziye başladım…devamıDizinin nafile bir umutla süresinin kısa olmasını çok istedim. Fakat tabi yine karşımızda neredeyse 3 saatlik bir dizi çıktı. Dizinin ilk bölümünü izledim. Bence Türkiye standartlarına göre çok iyi bir dizi. Fakat çok hemde çok uzun ben sabah diziye başladım ve dizi bittiğinde saat gecenin ikisi falandı. Yani tv seyircisi bu 3 saatlik (reklamlarla birlikte belki 3.5 saatide buluyordur) dizilere alışmış olabilir fakat internetten izleyen biri için 3 saat bir diziye odaklanmak için çok uzun bir süre. Bilgisayar kullanırken kontrol sende oluyor ve istediğin şeyi açabiliyorsun bu da insanın odaklanma eşiğini çok düşürüyor. Ben diğer bölümleri izlemeyi düşünmüyorum. Çünkü bir şeyleri internette izlemeye alışkın insanlar için bu dizi izlemek çok zor olur. Bende bu insanlardanım. Fakat internet için bu süreyi 45dk - 1 saat olarak ayarlayıp özel bir gösterim ayarlasalar o zaman izlemeyi çok isterim. Dizi yukarda da dediğim gibi Türkiye standartlarına göre çok iyi. Hatta dizinin başındaki savaş sahnesi Türkiye'de gördüğüm açık ara en iyi savaş sahnesiydi. Bu savaş sahnesinin tek sıkıntısı kan ile ilgili olan görsel efekt kısmıydı ve bir de birçok yeri buğulamışlardı. Tv'de buğulamayı yanlış bulmuyorum fakat en azından internette keşke bu buğulamayı kaldırsaydılar diyorum. Ama tabi bu buğulama yapımcıların işine geliyor olabilir. Yani o yaraları plastik makyaj ile yapmak yerine basit bir görsel efekt ve buğulama sayesinde bu işten kurtuluyor olabilirler. Bu diziyi 3 saat yerine 1 saat çekselerdi ve büççesini bu bir saate ayırsaydılar bundan çok daha iyi bir iş çıkacağı kesin ve hatta büççeleri bölüm başı milyon dolarları bulan yabancı dizilerle yarışırdıda. Dizinin içeriğine baktığımızda oyuncu seçimleri çok iyi benim oyunculuğundan rahatsız olduğum tek oyuncu Elçin hatunu oynayan Leyla Lydia Tuğutlu'ydu. Yani bence çok tuhaf bir oyunculuk serğilemişti mimikleri çok tuhaftı. Kendini çok kasmıştı. Anladığım kadarıyla tarih ile birebir uyan bir seyirde gitmemekte. Çünkü tarihe göre Melikşah öldüğünde Ahmet Sencer çok küçükmüş. Ama kesin bilgi mi bilmiyorum.

abdulhalim 4 years ago

The 100

Jason Rothenberg

215 Gönderi

Spoiler içeriyor Bu dizi hakkında genel olarak beğendim ya da beğenmedim diyemiyorum. Çünkü dizinin çok beğendiğim yönleri de var nefret ettiğim yönleride var. Dizinin senaryosu çok iyi bir şekilde açılıyor. Yani dizi senaryo bağlamında hiç tıkanmıyor senaryoyu besleyen çok fazla mazeme var.…devamıBu dizi hakkında genel olarak beğendim ya da beğenmedim diyemiyorum. Çünkü dizinin çok beğendiğim yönleri de var nefret ettiğim yönleride var. Dizinin senaryosu çok iyi bir şekilde açılıyor. Yani dizi senaryo bağlamında hiç tıkanmıyor senaryoyu besleyen çok fazla mazeme var. Diziyi izlerken hep bir merak içinde bırakıyor insanı. Hep sonraki bölümü merak ediyorsun. Bunu yaparken yerli dizilerdekki gibi ortaya bir sır atıp sezon bitene kadar bu sırrı saklamıyor. Bu dizide bir sır ya da gizem bir iki bölümde açığa çıkıyor fakar başka sırlar ve gizemler ile merak duygusu hep yüksekte tutuluyor ve seyirçiyi hiç sıkmıyor. Bunun yanında bir iki karakterin gelişimi benim çok hoşuma gitti. Bunların yanında görsel efektler çok iyi. Bir bölüm için bile çok uğraşıldığı belli. Genel olarak seyirciği rahatsız eden olaylar gerçekleşsede yinede kendini izletmeyi başarıyor. Keşke yerli dizilerde en azında bu dizi kadar olabilse. Bundan sonrası 3. Sezona kakadar izlememiş birisi için SPOİLER içermektedir. 2. sezonun finalinde olan olaylar yüzünden diziden çok soğumuştum. Aslında diziden ilk kopmam Finn karakterinin bütün köyü katletmesiyle oldu. 3. sezondan bir bölüm izleyip bıraktım birkaç gün önce diziye yeniden başladım ve tek amacım dizi bitirmekti. Dizide 2. sezon finalinde yaşanan olaylar ve diğer sezonlarda da benzer olayların yaşanması sebebiyle diziye çok bağlanamadım. Bağlanamadım derken kastım dizinin sürükleyici olup olmadığı değil dizi çok sürükleyici benim kastım mesela dizideki başrol karakrerleri öldüğünde hiç üzülmüyordum yani dizi ve film izlerken kendini o karakterlerden biri gibi hissedersin ya işte bana bu dizide öyle olmuyordu. Dizide çok büyük ahlaki problemlemler var ve bu beni çok rahatsız ediyordu. Ahlak felsefesinde bir soru var ve bu soruyla ilgili bir araştırma da yapılmış. Bu soru şöyle: Bir tren hayal edelim tren çok hızlı bir şekilde gitmekte ve bu treni durdurmanın herhangi bir yolu yok. Tren raylarında beş kişi bağlı durumda tren birkaç dakika içinde bu beş kişiyi ezecek. Senin yanında bir kol var yapabileceğin tek şey tern bu beş kişiyi ezmenden bu kolu indirip trenin yönünü değiştirmek fakat şöyle bir sorun var diğer yönde de bir kişi bağlı. Sen ne yaprdın? Hiçbir şey yapmadan o beş kişinin ölmesine göz mü yumardın yoksa kolu indirip o beş kişinin hayatını kurtarmak için bir kişinin ölmesine mi sebep olurdun? Bu soru belli bir sayıdaki insana soruluyor. Net rakamı hatırlamıyorum ama bu insanların belli bir kısmı bu soruya evet o kolu indiririm bir kişi ölür fakat beş kişinin hayatını kurtarırım diyor. Sonra başka bir soru soruyorlar: Peki o bir kişi senin sevdiğin bir insan olsa yinede o kolu indirirmisiniz? Bu soruya katılımcıların hiçbiri evet demiyor. Yukardaki sorudaki hikayeyi bu diziye uyarlarsak şöyle olur: Bir tren var. Tren çok sevdiğiniz bir insanı ezmek üzere tek yapabileceğiniz yanınızdaki kolla trenin yönünü değiştirmek fakat diğer yönde de beş insan var. Dizideki karakterler birçok defa bu sorudaki duruma düşüyor ve her seferinde bu karakterler beş kişinin ölmesi pahasına sevdikleri o bir kişiyi seçiyor. Bu dizide bütün karakterler çok bencil. Sadece kendi sevdikleri insanların iyiklerini düşünüyorlar. Yani dizide bazı karakterlenin bütün insanların iyiliğini düşündüğü dile getirilse de bu karakterlerin yaptığı eylemler bunun aksini gösteriyor. Dizide bazı döngüler var. Bu döngüler şöyle: 1) Dizideki bir karakter çok kötü bir karar verir bu karar sonucunda çok fazla insan ölür sonra bu karakter bu yaptığından çok pişman olur sonra yine aynı şekilde çok yanlış kararlar verir yine pişman olur. Bu şekilde bu döngü defalarca tekrar eder. 2) Düşman bir taraf vardır sonra başka bir düşman çıkar sonra düşman dost olur sonra dost düşman olur. Öyleki bir bölümde üç dört defa dostlar ve düşmanlar yer değiştirir. 3) Biri affedilmeyecek bir hata yapar arkadaşları bu hataya karşı tavır alır sonra bu hatayı yapan kişi çok pişman olur sonra arkadaşları bu hatayı affeder bu sefer başka bir kişi affedilmeyecek bir hata yapar ve bu döngü böyle devam eder. Bir de dizideki birçok karakter çok kötü kararlar veriyor ve hiç düzelmiyor bu durum her zaman kötü kararlar verilmeye devam ediyor. Buradan sonrası 7. seonun 15. bölümüne kadar izlememiş birisi için spoiler içermektedir. Dizideki kötü karakterlerin yüzde doksanı iyi bir karaktere dönüştükten sonra ölüyor. Son olarak 7. sezondaki 13. ve 14. bölümler özellikle 14. bölümün sonu izlediğim en kötü bölümdü. Yani çok dramatik bir sahne yapmak için çok mantıksız bir yola başvurmuşlar. Clarc Madiyi kurtarmak için Bellamy karakterini öldürüyor teoride çok dramatik bir sahne gibi görünse de pratikte çok mantıksız ve çok kötü bir sahneydi. Ben olaya romantik bir şekilde yaklaştığım için bunu söylemiyorum. Bana göre dizideki birçok baş karakter ölmeyi çoktan haketti. Yani bu karakterlerin her biri yüzlerce hatta binlerce mağsum insanı katletti ve çoktan ölümü haketti. Fakat Bellamy karakterinin ölüm şekli çok saçmaydı ve hiçbir işe yaramadı. Çok az bir zekaya sahip bir insan bile Bellamy karakterinin ölümünün Madi karakterini kurtaracağını düşünmezdi. Hem Bellamy karakterini öldürme sebebi Madi karakterine ait resim defterindeki resimleri görmsiydi. Ve bunun Madi karakterini tehlikeye sokacağını düşündü fakatt Clarc karakteri Bellamy'i öldürdükten sonra resim defterini orada bıraktı. Yani bunun hiçbir mantıklı açıklaması olamaz. Aslında bu dizinin iyi ve kötü yönleri hakkında çok daha şey yazabilirim ama şimdiden çok çok uzun oldu bu yazı.

abdulhalim 4 years ago

Chernobyl

Jane Featherstone

247 Gönderi

Spoiler içeriyor NOT: Burada diziden çok dizinin bana hissettirdilerini yazdım. Fakat spoiler olabilecek şeylerde yazdım. Benim açımdan insanların yeryüzünde, bu kadar aptallıklarına reğmen, hala var olması tek başına, yaratıcının var olduğuna ve insanları yok olmaktan koruduğuna bir kanıttır. Yani insanların 1. ve…devamıNOT: Burada diziden çok dizinin bana hissettirdilerini yazdım. Fakat spoiler olabilecek şeylerde yazdım. Benim açımdan insanların yeryüzünde, bu kadar aptallıklarına reğmen, hala var olması tek başına, yaratıcının var olduğuna ve insanları yok olmaktan koruduğuna bir kanıttır. Yani insanların 1. ve 2. dünya savaşlarına, atom bombasına, soğuk savaşa, çernobile ve belkide bilmediğimiz daha birçok olaya rağmen hala varlığını sürdürmesinin bence başka bir açıklaması olamaz. Bu dizinin bana gösterdiği şeylerden biri: İnsanların kendilerini hatta bütün dünyayı yok etme potansiyellerinin olduğu. Merak ediyorum bir laboratuvarda yapılan bir deneyde bazı işlerin yanlış gitmesi dünyayı yok edecek bir şeye sebep olabilir mi? İnsan beni çok şaşırtıyor. Yani aynı türün bir üyesi evrendeki en kötü varlık olabilirken başka bir üyesi evrendeki en iyi varlık olabiliyor. Bazı insanlar kendi canı uğruna başka insanların canını gözünü kırpmadan feda ederken bazı insanlar da hiç tanımadığı başka insanlar için gözünü kırpmadan kendi canını feda edebiliyor. Belki de sebebi budur. Belki de İslamiyet ve diğer semavi dinlerde insanın yaratılmışların en üstünü kabul edilmesinin sebebi budur: Potansiyel olarak en iyi ve en kötü olabilme özelliği. Bu dizi bana karamsar bir dünya görüşünden daha çok umut verdi. İnsanların, hiç tanımadıkları insanlar için nasıl da hayatlarını feda ettiklerini gösterdi. Mucizeler gösterdi. Dizinin sonunda dizide geçen karakterlerin gerçek hallerini ve sonralarda başlarına ne geldiklerini gösterildi. Dizinin sonundaki bölüm dizide beni en çok etkileyen ve en sevdiğim bölümdü. Bu bölümde İtfayecinin karısına birdaha çocuk doğuramayacağı söylendi fakat bir mucize gerçekleşti bu kadın bir çocuk doğurabildi. Kazandaki suları boşaltmak için gönüllü olan 3 dalgıç ölecekleri kesin gözle bakılan bu üç dalgıç hayatta kalmayı başardı. Üstelik bu dalgıçlardan ikitanesi hala hayatta. Son olarak dizi çok güzel ilerlerken birden bire bir sahne çıktı karşıma madencilerin çırılçıplak bir şekilde çalıştıkları görüntü. Bu görüntü beni çok rahatsız etti. Ne gerek vardı böyle bir sahneye bilemiyorum.