(@) - Raf

Karakarga yayınlarından şimdiye kadar okuduğum en iyi dünya masalları kitabıydı. Genel olarak masalları daha çok beğendim. Kore mitolojisine de ilgim olduğu için okumak hoşuma gitti. "Yuk-gok onun bir hayalci olduğunu, bu dünyaya değil çiçeklerin, kuşların dünyasına ait ol duğunu söylerdi."…devamıKarakarga yayınlarından şimdiye kadar okuduğum en iyi dünya masalları kitabıydı. Genel olarak masalları daha çok beğendim. Kore mitolojisine de ilgim olduğu için okumak hoşuma gitti. "Yuk-gok onun bir hayalci olduğunu, bu dünyaya değil çiçeklerin, kuşların dünyasına ait ol duğunu söylerdi." Yine aralarda bazı masallar amaçsızdı. Bu serideki her kitapta illa oluyor böyle, şimdi ben ne okudum dediğim masallar. İlk başta bunu niye koymuşlar diye sinirleniyordum. Artık garip bir zevk alıyorum, çok eğleniyorum. Alta bir tanesini bırakacağım jdjdjsksj. "Prens Ha Yun'un ailesi Keum-chon'da yaşarmış. Ha Yun ülkenin en bereketli ve huzurlu günlerinde devlette bakanlık yapmış, işlerinden fırsat buldukça da dinlenmek için yaptırdığı yazlık evine gidermiş. Oldukça büyük bir köşkmüş bu yazlık, Prensin ölümünden sonra bile ailesi kuşaklar boyu bu evde yaşamış. Prens bu yazlık evin üst katındaki odalardan birine içine un koyulan türden bir çanak koymuş. Bir gün, çanaktan biraz un almak isteyen bir hizmetkâr bu odaya girip de çanağın kapağını kaldırdığında unun içinden kocaman bir yılan fırlamış. Hizmetkâr korkuyla odadan çıkıp efendisine olanları anlatmış. Prens bütün hizmetkârları üst kata gönderip çanağı aşağı indirtmiş. Gerçekten de o güne kadar kimsenin görmediği türden kocaman bir yılan varmış çanağın içinde. Evdeki herkes bir olup ellerinde çivili sopalarla öldürmüşler onu ve çıralarla birlikte şömineye atarak yakmışlar. Ancak, yılan yanarken şömineden pis kokulu, yapışkan bir duman yükselip bütün evi doldurmuş ve evdeki herkes bu duman yüzünden zehirlenip ölmüş. Bacadan çıkan duman yüzünden yangın çıktığını sanarak yardıma gelen insanlar da evin etrafında ölüp kalmışlar. Aileden de köyden de tek bir kişi kalmamış geriye. Bu yüzden bu evin lanetli olduğuna karar vermişler, aylar sonra bacadan çıkan duman kesilince gidip evin geri kalanını yakmışlar. Bugün bile eskiden üzerinde bu evin olduğu arazi lanetli sayılır, üzerine tek bir çivi bile çakılmazmış." Masalın genel amaçsızlığını geçtim, en başta Prens öldükten sonra bile kuşaklarca ailesi bu evde yaşamış diyor, en sonda evdeki herkes ölmüş, sonra da ev yakılmış diyor dkdksksj

kitapkatili 1 year ago

Yukarı Mahalle

John Steinbeck

2 Gönderi

Steinbeck'e bayılıyorum. Üslubu, cümleleri, yazdıklarının konuları... Bu kitabını okurken de aşırı keyif aldım. Çok güzeldi. Tavsiye ederim. Aşağıdaki alıntılardan da anlarsınız, betimleme sevmeyen ben bile kitaptaki tüm betimlemelere hayran kaldım. Bu gerçekten farklı bir seviye, güzellik. Özellikle benzetmelere bayıldım. Sardalye…devamı

kitapkatili 1 year ago

Kızıl Elma-Oğulla Buluşma

Cengiz Aytmatov

6 Gönderi

Kızıl Elma ve Oğulla Buluşma adında iki kısa hikayeden oluşuyor. İki hikaye de muhteşemdi. Aytmatov hangi yazısını okursam okuyayım beğeneceğimden emin olduğum, ne yazsa okurum dediğim nadir yazarlardan. Kitaplarını alırken ikinci kere düşünmüyorum. Her kitabını okumaya çalışıyorum, bir yandan da…devamı

kitapkatili 1 year ago

Sarı Odanın Esrarı

Gaston Leroux

8 Gönderi

Kitaptaki gizemi sevdim ama gidişatı da sonucu da beğenmedim. Bana gizem açıklandıktan sonrası çok uzatılmış geldi. Ortalarda sıkıldım. Finaliniyse hiç beğenmedim. Spoiler vermeden anlatamam ancak ortaya çıkan gizem hiç tatmin edici değildi. Sonuç olarak kitabı beğenmedim. "Anlıyorum, dedim; 'izler hakikatin…devamıKitaptaki gizemi sevdim ama gidişatı da sonucu da beğenmedim. Bana gizem açıklandıktan sonrası çok uzatılmış geldi. Ortalarda sıkıldım. Finaliniyse hiç beğenmedim. Spoiler vermeden anlatamam ancak ortaya çıkan gizem hiç tatmin edici değildi. Sonuç olarak kitabı beğenmedim. "Anlıyorum, dedim; 'izler hakikatin göstergesi olduğunda', insan arkasında bu kadar çok iz bırakmaz!" "Rastlantılar, dedi dostum, hakikatin en kötü düşmanlarıdır." ‼️ Spoiler ‼️ Ortaya çıkan gizem o kadar hayal kırıklığıydı ki... Bir cinayet romanında ortaya çıkması gereken gizemin güzelliği bence tamamen suçlunun zekasıyla, kurguladığı cinayetin mükemmelliğiyle doğru orantılı. Bu kitaptaki gibi sırf kurban anlatmıyor diye ortaya çıkmayan bir gizem, hiç de bir gizem değil bence. Sonunda anlıyoruz ki Sarı Odanın gizemi falan yokmuş. Kurban saklamış ve aslında sadece kabus görmüş. Çok saçmaydı gerçekten. Mathilde'nin suçla ilgili şeyleri saklama nedenleri de gerçekçi gelmedi. Kim onu öldürmeye çalışan birini bu şekilde inatla saklar ki. Hem de defalarca canına kastedilmesine rağmen. Nişanlısı da buna tamam. Ortaya çıkmaması gereken sır da sır olsa keşke. Gençken bir haftalığına kandırılıp evlenmiş, eee? Bunda uğruna ölünecek bir sır yok ki. Aslında bir şeyi öğrenmeden önce Rouletabille'nin Larsan'ın kaçmasına yardım etmesi de aşırı aşırı aşırı büyük saçmalık olarak gelmişti ama son sayfalardan sonra hala bence saçmalık olarak kalsa da en azından bir nedeni oldu kafamda. O da siyahlı kadının parfümü mevzusu. Burdan sonra yazacağım şeyi aslında ben direkt bu kitaptan tahmin ederek anladım ama Siyahlı Kadının Parfümü devam kitabını okuyacaklar okumasın. Çünkü aslında orada ortaya çıkan bir şey. Son cümleden ve kitabın gidişatından sonra direkt anlaşılıyor ki Rouletabille aslında Mathilde ve Larsan'ın çocuğu. Bunu tahmin edince gidip sırf kontrol etmek için devam kitabının özetini buldum ve evet haklıymışım. Bence bu da yine saçma derecede bir tesadüf olmuş ama neyse...

kitapkatili 1 year ago

Soytarı Çiçekleri

Osamu Dazai

11 Gönderi

Orijinalliği yüzünden okumaktan çok keyif aldığım bir hikaye oldu. Dazai bir yandan hikayeyi anlatırken bir yandan da sık sık 4. duvarı yıktı. Hikayeyi anlatırken; hikayeyi yazış biçimiyle, neden yazdığıyla, şimdiye kadar hikayenin yazdığı kısımlarıyla vesaire ilgili kendi kendisiyle sürekli konuştu,…devamıOrijinalliği yüzünden okumaktan çok keyif aldığım bir hikaye oldu. Dazai bir yandan hikayeyi anlatırken bir yandan da sık sık 4. duvarı yıktı. Hikayeyi anlatırken; hikayeyi yazış biçimiyle, neden yazdığıyla, şimdiye kadar hikayenin yazdığı kısımlarıyla vesaire ilgili kendi kendisiyle sürekli konuştu, dalga geçti. Bu şekilde çok cesur bir şey denemesi aşırı hoşuma gitti, bayıldım. Bunun altından hakkıyla gelebilecek çok yazar yoktur diye düşünüyorum.* Yazdıklarını da, bu orijinal yazış biçimini de çok sevdim. Zaten çok kısa bir hikaye. Kesinlikle tavsiye ederim, okumaya ve verilen zamana değer bir eser. *Bundan kastımı aslında yine en iyi Dazai açıklamış. Alttaki alıntıyı okursanız neyden bahsettiğimi anlayabilirsiniz. Bu şekilde meydan okuyucu bir şey yazmayı ancak büyük bir yazar başarabilirdi. O yüzden aslında kendisi de içten içe ikinci paragrafta her ne kadar kendisini eleştirmiş, hakir görmüş olsa bile aslında içten içe birinci paragrafta bahsettiği gibi aslında bir başyapıt yazdığını, nesiller boyu eskimeyeceğini bence biliyor. İşte yazarın tüm eser boyunca kullandığı o mükemmel ve zekice ironi de burda :) Bahsettiğim ironiden yine kendisi de en son alıntıda hikayede bahsediyor. "Karikatür ustası! Artık ben de yavaş yavaş sıkılmaya başladım. Bu, popüler bir roman olamayacak herhalde? Gerilmeye meyilli sinirlerime karşı ve korkarım sizlerin benzer durumdaki sinirlerinize karşı biraz olsun deva olabilir diye başladığım bir metindi bu. Ancak görünen o ki çok safmışım. Eğer romanım bir klasik olursa -of, aklımı mı yitirdim acaba- sizler böylesi açıklamalarımdan rahatsız olacaksınız muhtemelen. Kendi kafanıza göre, yazarın hiç aklına gelmeyen noktalara kadar tahminlerde bulunacaksınız ve bunun neden bir başyapıt olduğunu haykıracaksınız. Ah, artık ölmüş usta yazarlara ne mutlu! Zırvalıklara imza atan hayattaki yazarlar ise eserlerinin mümkün olduğunca çok sayıda insan tarafından sevilebilmesi için alın teri döküyor ve mantıksız dipnotlar ekleyip duruyor. Sonuç olarak da orta karar açıklamalarla dolu beş para etmez bir eser çıkıyor ortaya. Ne yazık ki kendi suratıma bir pasta fırlatıp, 'Kendine gel, dostum!' diye bağıracak metanetten de yoksunum. İyi bir yazar olamayacağım anlaşılan. Soytarının biri olduğumu söylüyorlar. Aynen öyle. Büyük bir keşif yaptım! Gönlümün ta derinlerinden başlayarak soytarının biriyim ben. İşte bu saflığın içinde birazcık nefes alıp dinlenebiliyorum. Of, artık hiçbir şey umurumda değil. Beni rahat bırakın! Zirvesini gördüğüm soytarılık yaşantım artık burada son bulmuş gibi duruyor. Hem de rezil, çirkin ve pis bir şekilde solmuş. Mükemmele olan özlem. Başyapıtın cazibesi. Ah, Mucizelerin Yaratıcısı, yetti artık! Neden Ben?" "Ben üçüncü sınıf bir yazar değilim herhalde, değil mi? Bir şekilde kendimden geçtim sanırım. Panorama tarzı gibi, aslında bana hiç uymayan işlere girip sonra da hemen, her zamanki rehavetime tekrar kapıldım. Yok, bekleyin bir dakika lütfen! Eğer böylesine bir başarısızlığa uğrarsam diye önden hazırladığım sözler var. Güzel duygular berbat edebî eserler ortaya çıkarır. Başka bir deyişle, bu denli kendimden geçmemin sebebi, yüreğimin o denli şeytani unsurlar barındırmamasıdır. Vay! Bu sözü düşünüp bulan adama ne mutlu! Nasıl değerli bir laf bu! Ne var ki bir yazar, bu sözü yaşamı boyunca yalnızca bir tek kez kullanabilir. Öyle diyorlar. Bir sefer söyleyince alımlı gelirmiş. Şayet iki üç kez tekrarlayayım deyip bu lafın ardına gizlenirsen muhtemelen acınacak hâle düşermişsin." "Size daha önce de söylediğim gibi, onların tartışmaları karşılıklı bir fikir alışverişinden ziyade ortamın havasını koruma amaçlıdır. Tek bir gerçeği bile dile getirmezler. Yine de onları bir süre dinleyince beklenmedik bazı şeyler fark edebilirsiniz. Yapmacık sözlerinin arasında bazen insanı hayrete düşürecek derecede dürüst bir tını hissedilir. İşte bu dikkatsizce ağızdan kaçan laflar gerçekleri içinde barındıran." "Her daim umutsuzlukla dip dibe duran, rüzgârlara karşı bile soytarılığın o narin çiçeklerini koruyup kollayan hüznü bir anlayabilseydiniz keşke!" "Bu gençler, hiçbir şeyi açık açık söyleyemiyorlar. Özellikle de gerçek duygularını bir gülümseme ardına gizliyorlar." "Bizler ironik hayatlar yaşıyoruz. Böyle bir gerçeğin altında ezilmiş bir adamın kendini zorlayarak gösterdiği sabırlı duruştur bu. Eğer ki bunu anlayamıyorsan, sonsuza dek yabancı kalacağız demektir."

kitapkatili 1 year ago

Gölün Hanımı-The Witcher Serisi 7

Andrzej Sapkowski

2 Gönderi

Spoiler içeriyor |7 Günde The Witcher Maratonu, 7. Gün ✔️| ~28.11.2023 Bitti. Tahmin ettiğimden çok daha hayal kırıklığına uğramışım. İlk 6 kitap bu kadar güzel olmasaydı bu kadar hayal kırıklığına da uğramazdım muhtemelen. Ancak yazarken ne kadar sinirli olduğumu fark ettim. O…devamı|7 Günde The Witcher Maratonu, 7. Gün ✔️| ~28.11.2023 Bitti. Tahmin ettiğimden çok daha hayal kırıklığına uğramışım. İlk 6 kitap bu kadar güzel olmasaydı bu kadar hayal kırıklığına da uğramazdım muhtemelen. Ancak yazarken ne kadar sinirli olduğumu fark ettim. O yüzden aşağısı bir tık agresif. Kusura bakmayınız. Finali beni tatmin etmedi. İki yönden ele alacağım. Final ve genel olarak finalin işleniş, yazılış biçimi. Final kitabının yazılış biçimini pek sevmedim. Merak etmediğim ve bence çok da gerekli olmayan karakterlerin üstünde çok durulmuşken (Mesela Jarre'nin anlatıldığı o koca amaçsız bölüm), merakla beklediğim bizim ana üçlümüz Gerald, Yennefer ve Ciri'nin finali o kadar üstünkörüydü ki. Kitap çok uzun olmasına rağmen kitaplarca beklediğimiz buluşma ve olaylar çok kısa geçti. Başka, çok da gerekli olmayan bazı olaylar gereksiz uzatılmıştı. (Savaş ve siyasetle ilgili bazı kısımlar, birkaç boyut sonra Ciri'nin boyut atlaması vs.) Finalde olan genel olaylara gelirsem ben bunları da beğenmedim. Yani aslında kitabın finalini beğenmedim. Son kitap bir anda ortaya çıkmasaydı, daha güzel işlenseydi Ciri'nin boyut değiştirmesi vesaire güzel olabilirdi. Ama aslında finalde o özellik de çok bir yere bağlanmadı. O yüzden bana final kitabının büyük bir kısmını kaplayan farklı boyutlar bölümleri gereksiz geldi. Keşke hiç olmasaydı. Bu olacağına normal normal Witcher evreni finali daha güzel, yayılarak, özenli ve detaylı işlenseydi. Yani hak ettiği gibi :') Finalden nefret ettim. O kadaaaar olaydan, dünyanın ve Emhyr'in Ciri'yi kitaplar boyunca aramasından sonra Emhyr'in Ciri'nin babası çıkması zaten iğrençti. Onu geçtim, daha sonrasında Ciri'nin sırf ağladığı için peşini bırakması saçmalıktı. Bu şekilde o zamana kadar her tür şerefsizliği yapan karakterlere yazılan böyle "Bir anda duygular yoluyla insanlığı hatırladı ve son anda vazgeçti" klişelerinden nefret ediyorum. Üçlü bir araya geldikten sonra Ciri'nin yine kitaplarca sırf bundan kaçtıktan sonra bir kralın metresi ve doğurma makinesi olmayı kabul etmesi (Boşa çıktı her şey yani), Yennefer'ın suçlu muamelesi görmesi ve ikisinin de Gerald'ın ayrılmaya tamam olması da saçmaydı bence. O kadar uzun süre birlikte olmaya çabaladıktan sonra iki intikam gezisinden sonra doydular mı birbirlerine. Bu finalden bile hoşlanmamışken en son gerçek finalden nefret ettim. Gerçekten kitaplar ve kitaplar boyu bunu okumak için mi emek verdim?! Gerald'ın random bir ayaklanmada, yine aşırı klişe bir şekilde bu işlerden elini ayağını çekmeye karar vermiş, artık huzurlu yaşam sürmeye karar verdiği bir noktada, son kez işlere karışmaya karar verip YABAYLA ÖLDÜRÜLMESİNİ okumak için mi uğraştım. Köylüler tarafından! Sonra daha da bitmedi. Yennefer, Ciri ve Tris geldi, iki büyücü bir şey beceremedi. Sonra bir de tekboynuz geldi. Ondan da hayır çıkmadı. Gerald öldü. Ve arada koskoca Yennefer ve Tris yine KÖYLÜLER tarafından neredeyse ölüyordu. Saçma sapan baştan beri vadedildiği için baştan beri Tris'e bir kahramanlık sahnesi yazıldı ama neye yaradı. Yine hiç. Yennefer da KÖYLÜ AYAKLANMASINDA TAŞLANARAK öldü. Büyücü Yennefer! O kadar, o kadar, o kadar saçmaydı ki. Bu ikili böyle bir ölümü hak etmemişti ve aşırı da mantıksızdı bence. Sonra bir de noldu, Ciri ben o ikisi yoksa yokum dedi başka boyuta gitti. Yani kitaplarca okuduğumuz seri finalinde elimize ne mi geçmiş oldu? Kitaplarca okuduğumuz olaylar ve karakterler evrende ne gibi bir değişikliğe yol açtı: HİÇ! Nefret çağıymış, kış geliyormuş, dünyanın kıyameti kopuyormuş falan filan dendi. Ciri çok önemli dendi. Sonuç olarak bizim okuduklarımız evrende ne gibi etki bıraktı? Neler değişti? Hiçbir şey! Bir bakalım: Buz çağı geldi mi? Hayır. Aaa meğersem daha binlerce yıl varmış çünkü. Korkmamıza gerek yokmuş. Nilfgraad dünyayı ful fethetti mi? Hayır. Kitaplarca savaş ve siyaset okuduk. Sonuç: Kitaplarca yenilmez okuduğumuz Nifgraad bir anda eziklendi. Emhyr'e de vicdan yaptırıldı, kızına benzettiği için ilgi duyduğu çocuğu yaşında köylü kız yüzünden?! Neresinden tutsam elimde kalıyor. Bu imparator öz kızından çocuk yapmayı düşünecek kadae vicdansızdı sözde bu arada. Nilfgraad sınırları da aynı yerde kaldı, Yaruga'nın altında. Hiçbir şey değişmedi. Ciri dünyanın kaderinde rol oynadı mı ya da dünyaya hükmedecek çocuk yaptı mı? Hayır. Başka boyuta gitti. Orda kendine sevgili buldu. Büyücü kadınların hepsi acı şekilde can verdi mi? Hayır. Aaa meğersem bunlar da taaa ileriki yıllarda, bağımsız yaşanan olaylarmış. Bize boşuna finalde yaşanacak büyük olaylar gibi lanse edilmiş. Kitaplarca kehanet falan filan okuduk. Büyük olaylar olacak mesajları aldık. Sonuç: EVRENDE HİÇBİR ŞEY OLMADI. İlk 6 kitabın hatırına saygılar Andrzej Sapkowski. Ama ben Witcher'ın finalinden nefret ettim.

kitapkatili 1 year ago

Kırlangıç Kulesi-The Witcher Serisi 6

Andrzej Sapkowski

2 Gönderi

|7 Günde The Witcher Maratonu, 6. Gün ✔️| ~27.11.2023 Altıncı gün de bitti. Bugün neredeyse yetiştiremiyordum. Çünkü bu kitap öncekilerden hem biraz daha uzun hem de bir tık daha az akıcıydı. Yine de başardım kıl payı :) Muhteşemdi. İlk kitabın…devamı|7 Günde The Witcher Maratonu, 6. Gün ✔️| ~27.11.2023 Altıncı gün de bitti. Bugün neredeyse yetiştiremiyordum. Çünkü bu kitap öncekilerden hem biraz daha uzun hem de bir tık daha az akıcıydı. Yine de başardım kıl payı :) Muhteşemdi. İlk kitabın yorumunda ilk kitabı beğenmiştim ve umarım her kitabı gitgide daha fazla severim demiştim. Bu dileğim gerçekleşti ve serinin her kitabıyla birlikte beğenim arttı. Son kitapta da umarım güzel bir final yapar. Tek bir eleştirim olabilir. O da kitabın seride ilk defa bu kitapta kullandığı gelecekten anlatıcılar yoluyla kitaptaki hikayeleri anlatması. Aslında aşırı sevmediğim bir olay değildi ama bir tık fazla karışık olmuş. Gelecek, geçmiş, şimdi atla zıpla derken bir tık çorba oldu. Seriyi bu kadar ardarda sıcak sıcak okumasam kafam çok daha karışırdı. Bu haliyle bile kafamı toplamam biraz zaman aldı. ‼️ Spoiler ‼️ Bu kitap daha çok Ciri ve yaşadıkları üzerineydi. Neler neler olmadı ki ... Ciri de, Gerald da, Yennefer da gerçekten daha kötüsü olamaz dedikçe daha kötü şeyler yaşadılar. Ciri için kitap boyu çok üzüldüm. Çaresizliğinin içinde Gerald ve Yennefer'a öfkelenip nefretinde boğulduğunda, hisleri ve gidişatı böyle kalacak diye çok korktum. Ancak sonuna doğru neyseki bu hislerden kurtuldu ve hem Gerald'ın hem Yennefer'ın aslında ona ulaşmaya çalıştığını anladı. Bu kitap çok çok karanlık bir kitaptı. Savaş ve kaos hakimdi. Gerçekten kitapta geçenler Nefret Çağı isimlendirmesini hak ediyordu. Kitap boyu sürekli Ciri, Gerald, Yennefer ve diğerlerinin çektiklerine üzüldüm. Hele Ciri öyle berbat şeyler yaşadı ki içim karardı. Bu kitap benim için tamamen üzücü ve karanlıktı. Ama bu özelliğini sevdim. Çünkü Ciri'nin dönüştüğü karakterin altı dolduruldu, Gerald gitgide Witcher kimliğinde uzaklaştı, karakteri farklı şekilde gelişti. Ciri ilerde nelere sebep olacak, üçlü tekrar birleşecek mi, en sonunda kaderleri ne olacak çok merak ediyorum. Serinin yukarda bahsettiğim iç karartıcı gerçekçiliğini aslında seviyorum. Genel olarak işler evrenin mantığına uygun ilerliyor, aynı gerçek dünyadaki gibi hiçbir şey kolayca gerçekleşmiyor. En basitinden Gerald iki kitaptır Ciri'ye ulaşmaya çalışıyor ama aşırı mantıklı bir şekilde savaşın ortasında atla dünyanın öbür ucundaki bir insana pıt diye ulaşamıyor. Yakınına bile gelemedi. Ayrıca savaş ortamı da gerçekçi işleniyor. Son olarak birkaç ortaya karışık şeye değineceğim. Yennefer'ın fedakarlığı, taştan çıkartıldığından beridir Ciri için durdurak bilmeden gösterdiği çabayı aşırı takdir ettim ve beni çok duygulandırdı. Ayrıca Gerald hakkındaki varsayımlarının nokta atışı olması güldürdü, trajikomikti. Büyücüler bu kitap aşırı gözümden düştü. Özellikle de Yennefer'ın Philippa ve Tris'e öldükten sonra en azından Ciri ve Gerald'a gerçekleri anlatın demesi ama onların reddetmesi... Şu an artık ikisinden de nefret ediyorum. Tris'den bari beklemezdim. Dandelion sevdiğim bir karakter, buralara kadar hala Gerald'ın yanında olması şaşırttı. Ona da saygım arttı. "Anne, kötü ruhlar mı bunlar? Vahşi Av mı bu? Cehennem hortlakları mı? Anne, anne! Susun çocuklar, susun. Kötü ruh ya da şeytan değil bunlar. Çok daha kötü. İnsan." "Özgürlüğün de hor görmenin de bir sınırı vardır. Sonunda birinin maşası olup çıkarsın daima Hayat böyle bir şey, atmaca yavrusu." "Beceremedim. Cesaret edemedim. Ama bedelini ödedim. Her ödleğin ödediği gibi. Acıyla, utançla ödedim, iğrenç bir biçimde boyun eğerek ödedim. Kendimden deli gibi tiksinerek..." "'Kırlangıç Kulesi bir efsanedir. Unutma, yalnızca bir efsane.' 'Ben de yalnızca bir efsaneyim,' dedi Ciri acı acı. 'Doğduğum günden beri. Zireael, kırlangıç, sürpriz çocuk. Seçilmiş kişi. Kader çocuğu. Eski Kan'ın çocuğu."'

kitapkatili 1 year ago

Ateşle İmtihan-The Witcher Serisi 5

Andrzej Sapkowski

2 Gönderi

|7 Günde The Witcher Maratonu, 5. Gün ✔️| ~26.11.2023 Seride olayların asıl başladığı üçüncü ve dördüncü kitaptan sonra bu kitap daha çok bir geçiş kitabıydı. Ayrı düşen Ciri, Yennefer ve Gerald birbirlerini bulmaya çalıştılar ama birbirlerine o kadar uzaklar ki…devamı|7 Günde The Witcher Maratonu, 5. Gün ✔️| ~26.11.2023 Seride olayların asıl başladığı üçüncü ve dördüncü kitaptan sonra bu kitap daha çok bir geçiş kitabıydı. Ayrı düşen Ciri, Yennefer ve Gerald birbirlerini bulmaya çalıştılar ama birbirlerine o kadar uzaklar ki benim pek umudum yok djsjjs. Çözse çözse bunu büyüyle Yennefer çözer. Umarım altıncı kitapta artık yine beraber olurlar. Çünkü azıcık birlikte geçen sahnelerinin tadı damağımda kaldı :') Dediğim gibi geçiş kitabı tarzı bir kitap olduğu için ilk iki kitabı okurkenki kadae heyecanlanmadım ya da bayılmadım. Yine de güzel ve akıcıydı. Ama artık bir şekilde birbirlerini bulup daha büyük olaylara dahil olsalar daha mutlu olurum. Yazarın zaten bu kitabı böyle geçirdikten sonra bu geçiş kısmını daha da uzatacağını sanmam. Bakalım seri nasıl devam edecek. Finale dair küçük ipuçları vardı seri boyunca. Olayların nasıl bağlanacağını merakla bekliyorum. ‼️ Spoiler ‼️ Gerald için yolculuğunda yoldaş, yardım kabul etme olayı bayağı büyük gelişmeydi. İlk kitaptan bu yana Witcher küçük adımlarla çok değişti. Artık tarafsız kalma hakkındaki düşünceleri, genel olarak artık Witcher'lık yapmaması vs... Kendini de ilkelerini de tamamen Ciri'ye odaklamış durumda. Ayrıca kitabın sonunda Rivyalı Gerald unvanını alması komikti :) "'Herkesin ödeyeceği bir borcu vardır,' dedi Eithné. 'Hayat böyledir Maria Barring. Borçlar, istekler, sorumluluklar, şükran ve karşılık... Birisi için bir şey yapmak. Ya da kendin için belki? Çünkü işin gerçeği, başkasıyla değil kendimizle hesaplaşmamızdır. Üzerimizdeki her borç için kendimizle hesaplaşırız. Her birimizin içinde hem alacaklı hem borçlu barınır. Önemli olan içimizdeki hesabın kapanmasıdır. Bize verilen yaşamın küçük bir parçası olarak dünyaya geliriz, sonra borçlanıp borç öderiz sürekli. Kendimize. Kendimiz için - ki sonunda hesap kapansın.'" "Senin öğüde ihtiyacın yok, yoldaşlara da yok, yollarda yanında yoldaşların olmadan da idare edersin. Senin yolculuk hedefin kişisel ve özel, dahası var, bu hedefin yapısı senin bu işi tek başına, şahsen gerçekleştirmeni gerektiriyor. Risk, tehlike, tehdit, çile, kuşkuyla mücadele senin omuzlarında, yalnızca ve yalnızca senin sırtında olmalı. Çünkü bunlar senin ulaşmak istediğin kefaretin, günahtan kurtulmanın bir parçası. Bir tür ateşle imtihan. Ateşin içinden geçeceksin, ki o alazlar ama arındırır da. Tek başına, yalnız. Çünkü yanında ateş biri olursa, sana yardım ederse, bu ateşle vaftizin, bu acının, kefaretin bir parçasını dahi üstüne alırsa seni fakirleştirir. Sana katıldığı için, ödeyeceğin kefaretin bir kısmını hakkı olarak alır senden, oysa bu senin kefaretin. Üstündeki günahtan kurtulması gereken sensin ama bu günahtan başkalarıyla birlikte kurtulmak istemiyorsun." "Nereye doğru yola çıktığı fark etmez, yeter ki elini kolunu bağlayıp bir yerde oturmasın. Gerçekten Witcher'a özgü bir ilke. Dünya kötülüklerle dolu, onun için burnunun dikine gidip yolda rastladığı kötüleri imha etmek ve bu yolla iyiliğe hizmet etmek esastır. Gerisi kendiliğinden gelişir. Bir başka deyişle: Hareket her şeydir, hedef hiçbir şey..." "'Yalnız olmak istemiyorum.' 'Bu kadar mı?' 'Çok şey bu."' "Vaktiyle Brokilon'da sana borçlanmış ve ödeyeceğime yemin etmiştim. Saçmaydı. Aptalcaydı. Sen bana yardıma çok muhtaç olduğum bir anda destek verdin. Böyle bir borç ödenemez. Paha biçilemez bir şeyin karşılığı yoktur. Bazıları, bu dünyada her şeyin bir bedeli olduğunu savunur. Doğru değildir bu. Bedeli olmayan, paha biçilemez şeyler vardır. Bu şeyleri fark etmenin en iyi yolu, onları bir kez kaybettiğinde ebediyen kaybetmiş olmandır. Ben bu şeylerden çok kaybettim. Bugün sana bundan ötürü yardım edemiyorum."

kitapkatili 1 year ago

Nefret Çağı-The Witcher Serisi 4

Andrzej Sapkowski

1 Gönderi

Spoiler içeriyor |7 Günde The Witcher Maratonu, 4. Gün ✔️| ~25.11.2023 Bu kitap muhteşemdi. O kadar çok olay oldu, o kadar çok şey yaşandı ki. Ortasından sonra elimden bırakamadım, tek oturuşta bitirdim. Gelecek kitaplar için sabırsızlanıyorum. Ciri, Gerald ve Yennefer bir araya…devamı

kitapkatili 1 year ago

Elflerin Kanı-The Witcher Serisi 3

Andrzej Sapkowski

2 Gönderi

|7 Günde The Witcher Maratonu, 3. Gün ✔️| ~24.11.2023 Üçüncü günü de tamamladım. Maratonu tamamlayabileceğime dair inancım artıyor :) Dün de bahsetmiştim, seride bir misyon, genel evrenin gidişatının varacağı bir son eksikliği vardı. Bu kitapla birlikte öğrendim ki meğer ilk…devamı|7 Günde The Witcher Maratonu, 3. Gün ✔️| ~24.11.2023 Üçüncü günü de tamamladım. Maratonu tamamlayabileceğime dair inancım artıyor :) Dün de bahsetmiştim, seride bir misyon, genel evrenin gidişatının varacağı bir son eksikliği vardı. Bu kitapla birlikte öğrendim ki meğer ilk iki kitap aslında ana karakteri ve evrene aşina olmamızı sağlayan kısa hikayelermiş. Asıl seriye zemin hazırlıyormuş. Asıl seri bu romanla, Elflerin Kanı ile başlıyormuş. Öteki türlü de sevmiştim ama bu şekilde artık olacaklar için çok daha heyecanlıyım. Dediğim gibi seri şu an yeni açıldı. İlk defa büyük olaylara doğru ilerliyoruz. Ve Gerald ne kadar inkar etse de kaderin içine çekiliyor... Gerald, Yennefer ve Ciri üçlüsünün neler yaşayacağını, evrende neler olacağını çok merak ediyorum. İlk kitabın sonunda umarım gitgide daha da severim yazmıştım. Şimdiye kadar gerçekten gitgide daha da sevdim. Dördüncü kitabı okumayı heyecanla bekliyorum. ‼️bSpoiler ‼️ Bu kitapla birlikte her karakter ve olay bir sona ilerlemeye başladı. Olaylar heyecanlandı ve anlamlılaştı. Serinin gidişatı, varacağı son ve karakterlerin akıbeti için çok heyecanlıyım. Her kitapla birlikte seri beni daha da içine çekiyor, sürükleyicileşiyor. Bu kitapta Ciri ve Yennefer ilişkisine, Ciri'nin Witcher ve büyücü olma eğitimleri kısımlarına bayıldım. Fantastik kitaplarda eğitim kısımlarına bayılıyorum, favori kısımlarım hep buralardır 🫠 Bu yüzden bu kitaba da bayıldım, okuması benim için çok keyifli ve akıcıydı. "Hoşgörüsüzlük ve batıl inanç, oldum olası aşağı tabakadaki aptallara özgü özelliklerdir ve bana öyle geliyor ki kökleri hiçbir zaman kurutulamayacak, çünkü onlar aptallığın kendisi gibi sonsuzdur. Bugün dağların yükseldiği yerlerde gün gelecek denizler uzanacak; bugün denizlerin dalgalandığı yerler gün gelecek çöle dönecek. Ancak aptallık, aptallık olarak kalacak." "Seni temin ederim ki Ciri, herkes gibi olmaktansa çok azı gibi olmak daha iyidir." "'Dünya harap oluyor,' diye yineledi Triss. 'Ya hiçbir şey yapmadan buna seyirci kalacaksın ya da bunu engellemeye çalışacaksın.'" "'Seni uyarıyorum. Kim Ciri'ye zarar vermeye kalkışırsa, sonu şurada yatan dört kişi gibi olur. Yemin etmeyeceğim. Çünkü üzerine yemin edebileceğim hiçbir şeyim yok. Yalnızca uyarıyorum. Beni kötü bir hami olmakla, bu çocuğu koruyamamakla suçladın. Koruyacağım onu. Elimden geldiğince koruyacağım. Öldüreceğim. Acımadan öldüreceğim...' 'Sana inanıyorum,' dedi sihirbaz kadın gülümseyerek. 'Bunu yapacağına inanıyorum."' "Sihir; kaos, sanat ve bilimdir. Lanettir, lütuftur, ilerlemedir. Her şey, sihri kullananın bunu nasıl ve hangi amaçla yaptığına bağlıdır. Sihir her yerdedir." "Sihir, elini sana doğru uzattı, Ciri. Sana, tuhaf kıza, sürpriz çocuğa, Eski Kan'ın çocuğuna, elf kanından olma çocuğa. Harekete ve değişime, yıkıma ve yeniden doğuşa bulaşmış tuhaf kız. Yazgılanmış ve kader olan kız. Sihir, kapalı kapılar ardında elini sana, kader saatinin mekanizmasındaki küçücük kum tanesine uzattı. Kaos pençelerini sana doğru uzatmış; onun ellerinde bir alet mi, yoksa planlarına engel mi olacaksın, henüz tam olarak bilmiyor. Kaosun sana düşlerinde gösterdiği, o belirsizlik işte. Kaos senden korkuyor, yazgının çocuğu. Ve de korku duyanın sen olmanı sağlamak istiyor." "Düşlerinde ne gördüğünü bana şimdi göstereceksin. Ve korkacaksın. Ama sonra anımsayacak ve korkunun üstesinden geleceksin."