(@) - Raf

mazot 9 months ago

Soundtrackini rast geldi de dinledim. Nasıl içime oturdu anlatamam. Ne filmiymiş bu diye baktığımda yönetmeninin Serdar Akar olduğunu öğrendim. Korkunç bi yönetmen, soundtrack bile kalbimi bu kadar acıttığına göre izlemek için daha sağlıklı bir ruh halinde olduğum zaman dilimini bekleyeceğim.

mazot 9 months ago

Aşçı Fare

Brad Bird

120 Gönderi

Adamlar resmen geçmişlerindeki kara lekeden daha fazla utanmamak için utanç unsurunu güzellemeye başlamışlar. Motive olmak için açmıştım ama hiçbir işe yaramamıştı çok da sıkılmıştım. 2/10

mazot 9 months ago

Aşkın 500 Günü

Marc Webb

158 Gönderi

Summer için bu hikaye sadece aşkın uğramadığı güzel bir ilişkiylen Tom için aşkın ta kendisi. Eh, kimse kimseye aşk borçlu olmadığı gibi aşkın da kimden sekip kime konacağı belli olmuyor. Umutlu bir son yazmışlar ama o sona rağmen hala böyle…devamı

mazot 11 months ago

Temmuz'da

Fatih Akın

31 Gönderi

(...) Aşık olmak istersin. -öyle bir film Süresi kısaydı, yönetmene aşinaydım. Kapaktaki Fatih Artman hayaleti de beni filme iyice ısındırınca izlemeye karar vermem çok daha kolay oldu. Zaten fazlasıyla beğenmiş olduğum ama hakkında yapıcı olmayan eleştirilerimin de bulunduğu Duvara Karşı…devamı

mazot 11 months ago

Beden ve Ruh

Ildikó Enyedi

13 Gönderi

Aynı iş yerinde çalışan asperger sendromlu genç bir kadın ve kolundan engelli orta yaşlarının sonunda bir adamın geceleri aynı rüyayı gördüklerini fark etmeleri ile hareketlenmeye başlıyor film. Ki bu da aşağı yukarı filmin 40lı dakikalarına tekabül ediyor. Bu 40 dakika…devamıAynı iş yerinde çalışan asperger sendromlu genç bir kadın ve kolundan engelli orta yaşlarının sonunda bir adamın geceleri aynı rüyayı gördüklerini fark etmeleri ile hareketlenmeye başlıyor film. Ki bu da aşağı yukarı filmin 40lı dakikalarına tekabül ediyor. Bu 40 dakika boyunca ise karakterleri uzun uzadıya tanıma fırsatı buluyoruz. Bu insanlar nelerden muzdarip? Hangi konularda çekinceleri var? Sosyal hayatta iletişimleri ne düzeyde, ve dahası kendileri için ne yapıyorlar? Bunun için 40 dakika bir hayli fazla gelmişti ve bir ara hep böyle mi gidecek bu film ya diye o an olmasa bile sonrasında dayanamayıp kapatacağımı düşündüm ve dayanamayacağım an gelene kadar izlemeye karar verdim. Ülkenin konumu itibariyle olmasa da filmin ruh hali itibariyle tam bir kuzey avrupa filmi. Ne varki o 40lı dakikalardan sonra fena sardı. Artık birbirlerini tanımaya başladıkları bir bölüme geldik, her akşam rüyalarında birbirlerini görüp ertesi gün üzerine konuşuyor, biri uyuyamamış olursa öbürü de uyumadan işe gelmiş oluyordu. İlk fark ettikerinde 'rüyalarda buluşuruz' kıvamında davransalarda sonralarda buluşup rüyalaşalım moduna girdiler. Bocalayışlarını görmek çok tatlıydı ama o bocalayışlar bir yerden sonra karakterlere pesmi etsek dedirttiğinde onlar kadar benim de kalbim kırıldı diyebilirim. Kızın kahkaha attığını gördüğüm an benim için film neticelendi. Sevindim gerçekten kız adına, çabalamıştı. Başka bir sinema sever olsaydı mutlaka filmin geyik belgeseli tadındaki sahnelerinin güzelliğinden uzun uzadıya bahsedebilirdi, ama ben bu duruma sadece başka bir sinema sever olsaydı diye başladığım cümle kadar değineceğim. Aslında hikayenin çok güzel yerlerine de eklenmiş, gayet de güzel bir tercih olan ending müziğinin adı What He Wrote. Ama film bittiğinde benim dilimdeki şarkı Gaye Su Akyoldan *rüyalarda buluşuruz oldu. Neyse. Tavsiye ederim, çok hoş bir aşk filmiydi, gerçekten tavsiye ederim. Yıllar var ki Biz seninle Bakışarak konuşuruz Sevdalanmış kalbimizle Rüyalarda buluşuruz Bu şarkıyla kavuşuruz

mazot 1 year ago

Ya Murat Menteş iyi eğlenceli yazıyor da bazen çok uzatıyor ya, Ruhi mücerrette de kabak tadı veren yerler vardı Dublörün dilemmasında da arada geliyor. Bilemedim

mazot 1 year ago

Hayal Meyal

Tarık Tufan

4 Gönderi

OFFFFF KOCA BİR OF! Öncelikle puanım 7/10 Tarık Tufanın sanıyorum ki kullandığı dil hep böyle. Nasıl? Kasvetli. Ne dediğini bilmez lafının peşine düşmez sadece melankolisini, savrulmuşluğunu hatta tezattır ki şavrulmuşluğuyla aynı zamanda sıkışıp kalmışlığını bunaltısını anlatır. Ben severim bu dili.…devamıOFFFFF KOCA BİR OF! Öncelikle puanım 7/10 Tarık Tufanın sanıyorum ki kullandığı dil hep böyle. Nasıl? Kasvetli. Ne dediğini bilmez lafının peşine düşmez sadece melankolisini, savrulmuşluğunu hatta tezattır ki şavrulmuşluğuyla aynı zamanda sıkışıp kalmışlığını bunaltısını anlatır. Ben severim bu dili. Daha önce okuduğum kitaplarında bu durum hiç zorlama gelmemişti ama Hayal Meyalin aşağı yukarı ilk 40 sayfasında bu açıdan biraz suni oturmamış bir hava aldım. Kitabın 126 safa olmasına bakarsak gayet yüksek oranda bir dilimi bir tık kabak tadı vermiş oldu. Direk sanki kitabı beğenmemişim gibi böyle bir paragrafla başlamak istemezdim, ama başladım. İlk 30 sayfayı dün, kalan 90 sayfayı bugün okudum. Halbuki bugün de 30 sayfa okuyup kalkacaktım, halbuki çok yorgundum ve belki 10 sayfa bile okuyamazdım... Aktı gitti valla, güzel yazmış. Pişmanlık derya deniz gibi bir konu, içinden çık çıkabilirsen. Acını her gün yazsan her gün başka tanımlarsın. E malzemesi bol, Tarık bey de güzel değerlendirmiş. İlk kırklı sayfalara pişmanlığı değdirmemiş. Öncesinde bir giriş yapmak istemiş ama belli ki o da benim gibi girizgahta zorlanan biri, fazla uzatmış. Önemli değil, geçeyim artık bunu. Ama şöyle de bir şey var ki bu kitap kitaplığımda yıllardır duruyor, daha önce de başlayıp bıraktım. Yani önemli aslında, neys. Hikaye bazında değerlendirirsek basitti. Ama zaten son bölümlere kadar kitabın kurgu için ortaya attığı bir iddia yoktu, bariz bir şekilde şiirsel bir içerik vaat ediyordu. Son bölümlerde biraz kurguya oynamış yazar ama bence çok başarılı olamamış, kitapla ilgili beğenmediğim ikinci ve üçüncü şey de burada devreye giriyor. İkinci problem şu ki kitapta çok yer kaplamasa da bir bilge karakterimiz var. Malesefki karakterin cümleleri çok yavan, çok. Ben öğüt dinlemekten sıkılan bir insan değilim, yeter ki yeri gelsin de öyle dinleyelim. Kitapta pek yeri gelmeden dinliyoruz bir tık. Üçüncü probleme pek de problem diyemeyebiliriz. Dediğim gibi kitap herhangi bir hikaye ya da şaşırtmaca beklentisine sokmadığı için son sayfada biraz afalladım. Gözlerim doldu. Bitirdim. Sayfayı tekrar okudum iki damla göz yaşı döktüm ve bir daha bitirdim. Eğer yazar beni bu konuda beklentiye sokmuş olsaydı kesinlikle sınıfta kalır bir sondu, ama bu şekilde bir hediye vermiş gibi oldu. Böyle değerlendirirsek gayet mütevazi bir son diyebilirim. Bir şey daha,, Tarık Bey kitaplarını Doğan kitaba satmış, Profil kitap iyiydi doğan şov olmuş biraz sanki dmdkslsmd. İçimde bu konuda bir beğenmemişlik var. Evet şimdi tanımlayabildim ki, bunu demek istemezdim ama, biraz Elif Şafak hissiyatı oluşturdu bende. Tam bir dakika önce 'ya halbuki doğan kitabı da severim niye beni huzursuz etti ki artık Doğanda basması' diye düşünüyordum. Yazdıkça sinirlendim kitaba sanırım, yazmadan önce gayet duygusal ve olumluydum. Her neyse toparlayacak olursak, 7 puan hiç de az değil ama fazlasını da almaz gibi. Konusu rafta yazmıyor, ben de yazmamışım yazsam daha iyi bir yazı olacaktı muhtemelen. Konusuna siz bir bakın çekerse okuyun derim. Ben bu kitaptan razıyım, Allah da yazarından razı olsun. Hadi eyvallah Saat de üç olmuş

mazot 1 year ago

İzlediğim Park Chan wook filmleri arasında sıralamam 1) Birleşik Güvenlik Bölgesi 2) Handmaiden 3) Oldboy 4) Ayrılma Kararı 5) Kan Arzusu (Thrist) 6) Ben Bir Robotum ama Sorun Değil

mazot 1 year ago

Zamir

Hakan Günday

23 Gönderi

Yine saçma bir hikaye yine bu eksikliği hissettirmeyecek mükemmel bir dil kullanımı. Ah bu adam ve onun değer yargıları... bir cümleyi örgü örer gibi çaprazlı kurması, en ufak bir mizah katmadan laf ebeliği yapması... değil kitapta mantık aramak, kendi mantığımıza…devamı

mazot 1 year ago

Hanım

Halit Refiğ

70 Gönderi

Ne kadar da farklıymış o zamanlar İstanbul.