(@) - Raf

Ağustos Ayı Özetim 🎬İzlediklerim🎬 ☞Better Call Saul (5 sezon) 📔Okuduklarım📔 ☞Notre Dame'in Kamburu - Victor Hugo ☞Uçurum İnsanları - Jack London Okuma tembelliği, izleme tembelliği... Artık ne kadar tembellik varsa o tembelliği yaşadığım bir aydı. Neyse ki bitti. Evet Eylül,…devamı

nubesh 1 year ago

Uçurum İnsanları

Jack London

1 Gönderi

Kitabı okurken hâlime çokça şükrettim. İnsanlar neler yaşıyor, biz nelerden şikayet ediyoruz diye düşünüp durdum. Şu an nefret ettiğimiz hayatımız, birilerinin hayali olabilir. Bilemeyiz... Jack London bu kitabıyla bizi Londra'nın Doğu Yakası'na; sefaletin, ezilmişliğin, yoksulluğun merkezine götürüyor. Kitap beni çok…devamı

nubesh 1 year ago

Notre Dame'ın Kamburu

Victor Hugo

43 Gönderi

Kitaba başlarken modum o kadar düşüktü ki... Hiç başlamasam daha mı iyi olur diye düşünüp durdum. Galiba "Reading slump" diye tabir edilen okuma tembelliğiyle karşı karşıya kalmıştım. Sonra da bir kitapla aylarca zaman geçirmek hiç kitap okumamaktan daha iyidir diye…devamıKitaba başlarken modum o kadar düşüktü ki... Hiç başlamasam daha mı iyi olur diye düşünüp durdum. Galiba "Reading slump" diye tabir edilen okuma tembelliğiyle karşı karşıya kalmıştım. Sonra da bir kitapla aylarca zaman geçirmek hiç kitap okumamaktan daha iyidir diye düşündüm ve ya Allah deyip günlerdir bakıştığım o kitaba başladım. Notre Dame'in Kamburu. Orijinal ismiyle Notre Dame de Paris. Öncelikle kitabın orijinal isminin daha iyi olduğunu söylemek istiyorum çünkü kitaptaki asıl karakter olarak düşündüğümüz tek gözlü kamburdan ziyade Paris'ten bahsedilmiş. Hatta o kadar çok bahsedilmiş kii bir süre sonra betimlemeler baş ağrısına sebep oluyor. Bende öyle oldu. Victor Hugo'yu severim, dilini de severim. Sefiller'i çok rahat bir şekilde okumuştum ama bu kitapta yazarla pek anlaşamadım. Belki de Paris'te yaşayan biri olsaydım ve Notre Dame Katedralini bir kere bile olsun görmüş olsaydım "Aaa evet burayı biliyorum." deyip kitabı zevkle okuyabilirdim ama öyle bir durum olmadığı için fazlasıyla sıkıldım. Tabii kitabı kötülemek de istemiyorum çünkü ruh halimin iyi olmadığını ve ne de okusam beğenmeyeceğimi biliyordum. O yüzden kitabı kötüleyecek bir cümle kurarsam bana aldırış etmeyin. Kitapta fazlasıyla karakter vardı ve hangi birine yetişeceğimi bilemedim. Çok fazla karakter olması, bir dizi izliyormuşum gibi hissettirdi ve olayların birbiriyle bağlantılı olması güzeldi ama yine de sevemediğim bir şeyler vardı. Kitabın dili beni çok yordu. Bir sürü yabancı cümle vardı ve bu, gözlerimin sürekli dipnotla okuduğum satır arasında gidip gelmesine sebep oluyordu. Bu kısımları ve kitabın yarısının betimleme olduğunu yok sayarsak; konunun güzel olduğunu söyleyebilirim. Yani okurken heyecanlandığım anlar oldu ve sonunda ne olacağını çok merak ettim. Normalde bir kitaptan sıkıldığım an buradaki yorumları okuyup spoi almayı seviyorum ama biliyordum ki bu kitaptan spoi alırsam büyüsü bozulacaktı, hevesim de kalmayacaktı o yüzden sabırla okumaya devam ettim. İyi de oldu çünkü sonunda tatmin oldum. Açıkçası bu kitap hakkında çok büyük bir beklentim yoktu hatta okumayı çok istediğim bir kitap da değildi. Yanlışlıkla satın alıp okumak istediğim bir kitaptı sadece. Esmeralda adındaki bir çingene kızının trajik hayat hikayesini ve çevresindeki insanların hayatlarından kesitler göreceğimiz bu roman; sadece bir aşkı anlatmıyordu, aynı zamanda toplumsal mesajların da bolca bulunduğu bir romandı. Quasimado'ya çok üzüldüm... Elinde olmayan sebepler yüzünden dışlanmaya mahkum edilmiş bir birey. Sevgisine de aşkına da yazık oldu. Frollo'yu da yazarımız o kadar güzel yazıp çizmiş ki okuduğum süre boyunca kitabın içine girip onu boğmamak için çok çaba sarf ettim. Onu tek bir kelimeyle özetleyecek olsam: Takıntılı ruh halini aşk zanneden bir adam derdim. Sanırım şu ana kadar okuduğum kitaplarda bundan daha psikopat bir karakter okumamıştım. Ayy bu karakterden bahsedince sinirlerim bozluyor. Esmeralda ise saf, aşık bir çingene kızı. Ah Esmeralda Ah... Frollo'yu boğmak için kitabın içine girdiğimde "Aptal olma, seni sevmeyen biri için değmez" deyip seni kendine getirmeyi çok isterdim. Neyse ki bunun kurgu olduğunu hatırlayıp kendime geldim :) Güzeldi aslında. Değişik duygular hissettirdi. Özellikle de sağır savcının, sağır suçluyu cezalandırdığı kısmın çok ikonik olduğunu düşünüyorum.

nubesh 1 year ago

"İnsan yüreği umutsuzluğa ancak belli ölçüde katlanabilir. Sünger suyu emdiğinde, üzerinden deniz geçse bile bir damla su daha ekleyemez." #Notre Dame'in Kamburu | Victor Hugo

nubesh 1 year ago

"Çünkü aşk bir ağaç gibidir. Kendiliğinden yetişir, kökleriyle tüm benliğimizin derinliklerini sarar ve yıkıntı halindeki bir yürekte yeşermeye devam eder. Bu tutkunun ne kadar körse, o kadar inatçı oluşunu açıklamak mümkün değildir. Kendi içinde tutarlı olmadığında daha da güçlüdür." Notre…devamı

nubesh 1 year ago

"... anneler çocukları arasında sıklıkla kendilerine en fazla acı çektireni sever." #Notre Dame'in Kamburu | Victor Hugo

nubesh 1 year ago

Temmuz Ayı Özetim 🎬İzlediklerim🎬 ☞⁠ Aman Tanrım ☞Büyük Lebowski ☞Yıldız Savaşları Bölüm 1: Gizli Tehlike ☞Yıldız Savaşları Bölüm 4: Yeni Bir Umut ☞Alacakaranlık Efsanesi: Yeni Ay ☞Yıldız Savaşları Bölüm 5: İmparatorun Dönüşü ☞Yıldız Savaşları Bölüm 6: Jedi'in Dönüşü ☞Yıldız Savaşları…devamı

nubesh 1 year ago

Lanetli Çocuk

Honore de Balzac

2 Gönderi

Geçmişten günümüze bakıldığında soyun devam etmesi ne kadar da önemli bir şeymiş gibi geliyor değil mi? Sanki o soy devam etmezse dünyada insan kalmayacak veya soylu bir insansa itibarı zedelenecek gibi bir anlayış söz konusu. Halbuki öldükten sonra kimse bize,…devamıGeçmişten günümüze bakıldığında soyun devam etmesi ne kadar da önemli bir şeymiş gibi geliyor değil mi? Sanki o soy devam etmezse dünyada insan kalmayacak veya soylu bir insansa itibarı zedelenecek gibi bir anlayış söz konusu. Halbuki öldükten sonra kimse bize, soyun devam ediyor mu diye sormayacak ya da "Aferin erkek çocuk doğurduğun için senin soyun devam ediyor." demeyecek. Peki ya neden bir soy ismin tarihe karışmaması için bu kadar çaba sarf ediliyor? Kitapta da bir Dük'ün soy sevdasını açık açık görüyoruz. Sırf erken doğumla dünyaya geldi diye oğlunu lanetleyen bir babadan bahsediyoruz. Bu yüzden oğlunu hiç görmeyen ve eşine, oğlunu gördüğü an öldüreceğini söyleyen bir baba. Kitap boyunca en çok sinirlendiğim karakter tabii ki Dük olmuştu. Bir ara eşine "Neden beni sevmiyorsun?" diye sorduğunda biraz üzülmüş olsam da ona her şeyin müstahak olduğunu düşünüyorum. Dük'ün eşi de zorla evlenmiş ve oğlunun babası tarafından öldürülmemesi için hayatını oğluna adayan bir anne. Hatta ilk çocuğuna gösterdiği sevginin birazını bile ikinci çocuğuna gösteremeyen bir anne. Yazarımız ailenin küçük çocuğu Maximilien'i her ne kadar babasına benzer bir şekilde tasvir etse de ben, onun bu kadar kötü olmasını sevgisizliğe bağlıyorum. Hani yazar bile “Benim hiçbir zaman bir annem olmadı. Benim hayatımdaki bütün kötülüklerin nedeni annemdir.” demiş yaa... Maximilien'inki de o hesap. Bu yüzden Max'e kızamıyor ve kötü olduğu için onu suçlayamıyorum hatta kitabı bitirdikten sonra Balzac'ın hayatını okuduğumda Maximilien ile ortak bir noktaları olduğunu düşünmeye başladım. İkisi de anne yönünden pek şanslı değiller maalesef. Etienne'ye dayatılan hayat da güzel değildi. Herkesten uzakta, insan yüzü görmeden, sadece annesinin ve hekimin olduğu bir dünyada herkesten habersiz yaşıyordu. Ben de evden çıkmayı sevmeyen bir insanım hatta insanlarla ilişki kurmayı da sevmem ama Etienne'nin hayatını okuyunca daraldım. Öyle ki kendi halime bile şükrettim sjsjs Ah bee Etienne, üzümlü kekim. Bu arada Etienne'nin ileriki zamanlarda ruhunu bir aşka teslim ettiğini de görüyoruz. Hatta Platon'un felsefi görüşlerine hakimseniz bu aşkın Platon'un nefs düşünden izler barındırdığını anlayabilirsiniz. İtiraf etmeliyim ki felsefeyle pek aram yok bu yüzden biraz araştırayım dedim de işin içinden çıkamadım sjsjs Yani nefs düşü ne anlama geliyor diye video izleyeyim dedim de çok saçma bir yerden çıktım. O yüzden bilen biri bana açıklarsa çok memnun olurum :) Kitabın dili biraz ağır ama okumaya engel değil. Bazı kısımlarda sarıyor ve devamında ne olacağını merak eder hale geliyorsunuz. İlk basıldığı zamanlarda felsefi incelemelerin arasında yer bulan bu kitabımız, daha sonra tek yönlü bir yazı olmadığını fark ettikleri için Fransız Edebiyatının tozlu raflarında yerini buluyor. Balzac'la tanıştığım bir eser olduğu için sevdim. Umarım siz de seversiniz :)

nubesh 1 year ago

Soul

Pete Docter

283 Gönderi

Oblomov'u okuduktan sonra büyük bir boşluğa düşmüştüm. Benim bu hayattaki amacım neydi? Ne yaparsam mutlu olacaktım veya neye yeteneğim vardı da gün yüzüne çıkmamıştı diye düşünüp duruyordum. Şu an "Ben eskiden böyle biri değildim" deyip hüngür hüngür ağlayabilirim çünkü zamanında…devamıOblomov'u okuduktan sonra büyük bir boşluğa düşmüştüm. Benim bu hayattaki amacım neydi? Ne yaparsam mutlu olacaktım veya neye yeteneğim vardı da gün yüzüne çıkmamıştı diye düşünüp duruyordum. Şu an "Ben eskiden böyle biri değildim" deyip hüngür hüngür ağlayabilirim çünkü zamanında önüme koyulan engellerin, kısıtlamaların hayatıma ne şekilde mâl olduğunu yavaş yavaş anlıyorum. Evet, ben dünyanın en yeteneksiz insanıyım hatta olduğunu düşündüğüm yeteneklerin bile köreldiğini düşünüyorum. Bir amacım yok çünkü zamanında amaç edinecek bir şey bulamadım. Yaşamaya çalışıyorum tıpkı büyüklerimin yaptığı gibi... Beni yetiştiren insanların, kendilerine göre haklı bir gerekçeleri olduğunu düşünmeye çalışıyorum ama bana verilmeyen o fırsatların, aynı kişiler tarafından başkalarına verildiğini görmek beni daha çok üzüyor. Kıskanç bir insan değilim ama bu duruma çok imreniyorum yaa. Keşke 9 yaşındaki Beyza'nın elini tutup gitmek istediği her yere götürebilseydim. En azından bu kadar boş yaşamaz, bir amaç edinirdim. Filmde de müzik öğretmeni olan Joe'nin en iyi caz grubuna dahil olma fırsatını yakaladığı gün, bir kaza geçirip ölümle yaşam arasındaki mücadelesini gözler önüne seriyor. Ölümden sonraki yaşama inanan insanlar olarak nereye gideceğimizi az çok tahmin edebiliyoruz ama dünyaya gelmeden önce ruhumuz neredeydi? Ne yapıyordu bilmiyoruz. Joe'de ölümden kaçmak isterken yaşamdan önceki ruhlar alemine gidiyor ve oradan da dünyaya geri dönmeye çalışıyor. Çünkü her şey tam da istediği gibi olmuşken ölemezdi... 22 numaralı ruh da Joe'nin tam tersine dünyaya bile gelmek istemeyen biriydi. Korkuyordu... Ya yapamazsam, dünyada yaşayamazsam, hiçbir şeyden zevk almıyorum, bir amaç edinemiyorum deyip duruyordu bu yüzden yıllarca dünyaya gelmeyi reddetti. Sonra ne mi oldu? Joe ile tanıştı. Güzel bir animasyondu. Evet, mesaj verme kaygısına düşmüşlerdi bu yüzden de bazı yerlerinde sıkıldım ama genel olarak beğendim. Acaba kişiliklerimiz ve yeteneklerimiz filmde gösterildiği gibi mi bize aktarılıyor? Öyleyse güzelmiş :)

nubesh 1 year ago

Kahve ve Sigara

Jim Jarmusch

19 Gönderi

Spoiler içeriyor Filmi izlemek için kahve yaptığım ve buna bin pişman olduğum doğrudur. Çünkü filmin atmosferinden midir yoksa kahvenin etkisinden mi bilmiyorum ama yarım saatin sonunda daraldım ve filmi kapattım. Sonra da koca bir fincan kahve içtiğim için uyuyamayıp devam ettim. Evet…devamıFilmi izlemek için kahve yaptığım ve buna bin pişman olduğum doğrudur. Çünkü filmin atmosferinden midir yoksa kahvenin etkisinden mi bilmiyorum ama yarım saatin sonunda daraldım ve filmi kapattım. Sonra da koca bir fincan kahve içtiğim için uyuyamayıp devam ettim. Evet ilk başlarda çok sıkıldım, hiçbir şey anlamadım ama devam ettiğimde aslında o kadar kötü olmadığını fark ettim. Tabi birkaç kişinin yorumunu okumamın da faydası vardı o detayı da ekleyelim. Tanımadığınız insanlarla sohbet eder misiniz? Sohbeti kim açar, ne konuşursunuz? Ya da uzun zamandır konuşmadığınız / görüşmediğiniz biriyle ne konuşabilirsiniz? Eskiden olsa konuşacak bir konu bulurdum, sohbeti devam ettirmek için konudan konuya bile atlardım ama şu an istesem de öyle bir şey yapamam. Biriyle saatlerce otursam, saatlerce sessiz kalabilirim. Hatta bazen konuşmak istemediğimi o kadar çok belli ediyorum ki kendimden nefret eder hâle geliyorum. "Bu kadar da samimiyetsiz olmazsın bee" deyip kızıyorum. Halbuki kahvemiz ve sigaramız olmadığı için bu sohbet devam etmiyormuş. Filmde 11 masa ve her masadaki insanların sohbetlerine şahit oluyoruz. Kahve ve sigara varsa her türlü konu konuşulur mantığı yer alıyor. Sigaranın zararlı olduğundan tabii ki bahsediliyor hatta bir sohbette sadece sigaranın zararlı olmasından bahsediyorlar. Bir de şunu fark ettim bazı masalarda fazlasıyla fincan bulunuyordu bu yüzden adamın eli titriyordu. Yani fazla kahve içmenin bıraktığı etkiyi gösteriyorlardı. Bir masada sigara içen adama içme diye kızan abinin sesinden, onun da sigara geçmişi olduğunu düşündüm. Sesini kaybettiği için başkalarını uyarıyordu. Yani öyle değilse de ben öyle hissettim. Aynı şekilde son sahnede sigara içen adamın öksürmesi de sigaranın zararını gözler önüne seriyordu Aslında günlük hayatta denk gelebileceğimiz insanları görüyoruz bu masalarda. Mesela birini izlerken "Aaa sanki beni anlatmış." diyebiliyorsunuz ya da ailenizden, arkadaşlarınızdan biri gözünüzde canlanabiliyor. O yüzden gerçeklere yüz tutmuş bir film olduğunu söyleyebiliriz. Mesela sigarayı bırakmaya çalışan bir adamın bir kereden bir şey olmaz diyerek içmeye başlaması, ikiz kardeşlerin aralarındaki anlaşmazlık, sigaranın sağlıklı olmadığını söyleyen adam, kuzenenlerin samimiyetsiz sohbeti, bir problem yok diye arkadaşının neden onu çağırdığını sorgulayan adam, ha bire kahve doldurmaya çalışan garson... Ay o garson neydi yaa? Tekrarlayan şeyleri sevmeyen biri olarak sinirlerim bozuldu. Zaten o sahneden sonra dayanamayıp kapatmıştım. Filmin aşırı rahatsız ettiğini söylemeliyim. Ya da ben alışık olmadığım için böyle hissettim bilemiyorum ama ağır bir havası var. Bu ağırlık sıkabiliyor. Ama ona rağmen oyunculuklar çok iyi. Kötü bir film olduğunu söyleyemem ama benlik değilmiş diyelim. Filmi izledikten sonra insanlarla sohbet etme isteğim hepten azaldı. Çünkü sıkıldıklarını ve o ortamdan kaçma girişimlerini o kadar güzel canlandırıyorlardı ki... Birini konuşarak sıkma düşüncesinin çok kötü bir şey olduğunu fark ettim. Bu arada filmi izledikten sonra kahveden nefret etmiş olabilirim bu neden bende ters tepti yaa? Hiç böyle olacağını tahmin etmemiştim. Aksine kahveyi zevkle içerim diye düşünüyordum ama dün gece içtiğim kahvenin acımsı tadı şu an bile ağzıma geldikçe neden nefret ettiğimi anlıyorum. Sanırım bu film yüzünden upuzun bir süre kahveyle arama bir mesafe koyacağım :/ Heh bir de boş vaktim çok, diş randevusu olan varsa ben gidebilirim sjsjsj