Raf Yorumu: Yavuz Ve Kenan (@yavuzkenan)

Piyanist bir arkadaşımı görmek için yola çıkmıştım. Uzun ve sancılı bir yolculuktan sonra nihayet yanına varmıştım. Beni ilk gördüğünde "Kral naber ya" demişti (Arkadaşım Genellikle Kral diye seslenir) biraz hasret giderdikten sonra bana" ayran içer misin? " diye sordu. Ayrana…devamıPiyanist bir arkadaşımı görmek için yola çıkmıştım. Uzun ve sancılı bir yolculuktan sonra nihayet yanına varmıştım. Beni ilk gördüğünde "Kral naber ya" demişti (Arkadaşım Genellikle Kral diye seslenir) biraz hasret giderdikten sonra bana" ayran içer misin? " diye sordu. Ayrana bayılırdım ve hayır diyemezdim. Birer kadeh ayran aldıktan sonra sobanın yanına oturduk. Arkadaşım sobanın üstüne mandalina kabukları koymuştu ve içeriye mayhoş kokusu yayılmıştı. Sonra bana yeni yaptığı besteden bahsetti ve beethoven hakkında biraz lafladık. Yeni bestesinin tıpkı lahmacun arasındaki közlenmiş patlıcana benzettiğini söyledi. Çok hoşuma gitmişti bu benzetme, zira közlenmiş patlıcana da bayılırdım. Sonra yanan sobanın yanında ayranımızı yudumlarken bana bestesini dinletti. Şimdiye kadar hiç böyle hissetmemiştim galiba ona aşık oluyordum, ama yapamazdım yasak aşktı bu yine de kendime hakim olamadım. Bu olayın ardından yıllar sonra onu "Meşhur lahmacuncu Hüseyin usta"da görmüştüm ama yanına gitmeye cesaret edemedim.Lokantadan ayrıldığını gördüm, sonra ise farkettim ki lahmacunun arasındaki közlenmiş patlıcanla adımın baş harfini yazmıştı... Evet bu hikayeyi okurken ne kadar sıkıldıysanız ben de filmi izlerken sıkıldım. ÇÜNKÜ ÇOK KLİŞEE! En baştan itibaren olayın nasıl gelişeceği ve nasıl sonlanıcağı bariz belliydi. Kendi adıma konuşuyorum hiçbir karakterle bağdaşamadım duygu yansıması olmadı. E böyle olunca da ne oluyor... İşkence! İçine sanatsal bazı metaryeller koyarak insanları etkilemeye çalışılmış. "Tablolar koyalım biraz da Vivaldi oh basit ve klişe bir konuyu bu şekilde süsleyelim, hem sanat filmi olmuş olur hem de Cannes'de en iyi senaeyo ödülünü alırız" abahsjxjxs Kavrulduk ya!! En son ekrana "bit artık lan bitt" diye bağırdığımı hatırlıyorum. Ama yine de filmde o tabloları ve yapılış sürecini görmek güzeldi. Mekanlar da güzeldi özellikle o sahile falezlere bayıldım. ( Ulan filmde dağı taşı övüyoruz ya snskxoxs o derece baydı) ve son sahne güzeldi hanımefendinin ordaki duygusallığı etkileyiciydi ve arka fonda Vivaldi. (tek duygu yansıması olan sahneydi bana göre) Bu arada ressam hanımın eski çalıştığım yerdeki müdürün ikizi olması da bana ayrıca işkence oldu. Filme Puanım : Şöyle düşünün okulda en az 10 kere gördüğünüz konuyu biri gelip uzun uzun tekrar anlatıyor. Esenlik İçinde Kalın 🖐️ ( Tabi mümkünse)