Raf Yorumu: Antares (@_hafsa

_hafsa_ 9 months ago

“İnanç kayboldu, şüphe saplantı haline geldi.Ölüm en iyi dostumuz, insanın en iyi dostuydu çünkü insanı çektiği acılardan kurtarıyordu.” - Alman teğmen August Von Kageneck. Sırf savaş zamanında çekilmiş; nadir bulunur cinsten çok sayıda, başarıyla renklendirilmiş ve canlandırma içermeyen görüntüleri için…devamı“İnanç kayboldu, şüphe saplantı haline geldi.Ölüm en iyi dostumuz, insanın en iyi dostuydu çünkü insanı çektiği acılardan kurtarıyordu.” - Alman teğmen August Von Kageneck. Sırf savaş zamanında çekilmiş; nadir bulunur cinsten çok sayıda, başarıyla renklendirilmiş ve canlandırma içermeyen görüntüleri için bile seyredilebilecek bir belgesel, 6 bölümden oluşmakla birlikte bir bölümü (4. bölüm) tamamen japonya ve uzak doğu cephesine ayırmışlar ki bu benim ve genel olarak herkesin en az bilgisi olduğunu düşündüğüm taraftır ikinci dünya savaşında. Bu belgesel ile 2. dünya savaşına merakınız varsa genel bir şablon edinebilirsiniz, fakat birçok şeyin neden-sonuç ilişkisi işlenmediği için dönemin dinamiklerini anlamakta oldukça zor, savaşın aktörlerinden biri olan fransa yapımı olmasından dolayı, daha birinci saniyeden bunu bilerek izlemek gerekiyor. İngiltere-abd-fransa ekseninde tarafsız olmayı pek başaramamış olması oldukça üzücü, tabii İllaki yüzde yüz objektif olamazdı, zaten bende bunu beklemiyordum. Savaşın diğer aktörlerininde buna benzer belgesel yapmasını isterdim , eminim ki daha gün yüzüne çıkmamış nice görüntüler vardır.. Özellikle Almanyanın da kendi açısından buna benzer bir yapım yapmasını isterdim. Savaşta taraf olmuş ülkelerin propaganda ekiplerince kayıt altına alınmış görüntülerin sadece renklendirilmis ve ilk kez yayınlanan görüntülerle değil, aynı zamanda müzikleriyle de şaheser bir eserdir. inanılmaz vurucu bir hikaye anlatımı var. açıkçası fazla kelimelere takılmayıp görüntüleri seyretmek lazım. Ayrıca beğenmediğim bir kısmı; Amerika'nın Japonya'ya atom bombası attıktan sonraki japonya'nın, bomba sonrası insanının görüntüsü yok hatta o kısım 5 dakika civarı, bu kadar kısa çekildiği için belki çekilmiş bir görüntü yok diye düşündüm, ki Amerika atom bombası atmasaydı 1 milyon askeri ölecekti diye de belgeselde atom bombasına haklı bir gerekçe gösterildi… Seslendirmen amerikan askerlerinin zaferini anlatırken anlık coşuyor falan yani işte ne desem, öyle bir belgesel(!). 2.Dünya savaşına dair bildiklerinizin ne kadar sığ olduğunu; günümüze bu kadar yakın bir tarihte, dünyanın nasıl bir vahşete sahne olduğunu çok daha iyi anlıyorsunuz. Bana kalırsa insanoğlunun içindeki vahşeti göstermesi açısından ileriki nesillere bu görüntüler ders olarak okutulmalı, mesele tarihten çok daha ötede amaç ne olursa olsun savaş bir insanlık suçudur. İdealler bu kadar acımasız olmamalı(ydı).