Paddington 3 (2024) – Ailə, Macəra, Komediya | Böyük Britaniya, Fransa, ABŞ “Paddington 3” əvvəlki filmlərin ruhunu qoruyaraq, yenidən bizi o səmimi ayının macəralarına aparır. Bu dəfə isə hadisələr Londonla məhdudlaşmır – Paddington ailəsi ilə birlikdə Peruya yola düşür. Səfər…devamıPaddington 3 (2024) – Ailə, Macəra, Komediya | Böyük Britaniya, Fransa, ABŞ
“Paddington 3” əvvəlki filmlərin ruhunu qoruyaraq, yenidən bizi o səmimi ayının macəralarına aparır. Bu dəfə isə hadisələr Londonla məhdudlaşmır – Paddington ailəsi ilə birlikdə Peruya yola düşür. Səfər zamanı baş verən anlaşılmazlıqlar, zarafatlar və gözlənilməz situasiyalar filmə dinamiklik qatır. Hər şey yenə o tanış mehriban atmosferdə baş verir – yəni ekran qarşısında həm gülürsən, həm də içindən bir “ah nə gözəl ruh var bu filmdə” deyirsən.
Vizual baxımdan üçüncü film də əvvəlkilər kimi öz keyfiyyətini qoruyub. Rəngarəng kadrlar, maraqlı detallar və şəhərdən meşəyə uzanan görüntülər çox uğurla çəkilib. Filmin tempi sakit olsa da, bu sakitlik içində davamlı bir axın var, yəni nə darıxdırır, nə də yorur. Yenə ailə dəyərləri, dostluq və mehribanlıq əsas mövzu kimi irəliləyir. Paddington-un saf niyyətlərlə başladığı hər şeyin necə maraqlı şəkildə çətinləşdiyini izləmək həm komik, həm də düşündürücüdür.
Üçüncü film, əvvəlkilər qədər sevgi doludur, amma eyni zamanda bir az daha nostaljik və duyğusal da hiss olunur. Bu seriyanı sevənlər üçün davamı demək olar ki, uğurlu alınıb. Yenə də o evi xatırladan sadəlik və səmimiyyət var. Əgər bir ailə filmi axtarırsansa, bir stəkan çay və bir az mürəbbə ilə “Paddington 3” gözəl seçimdir.
The Star (2017) – Animasiya, Ailə, Macəra | ABŞ “The Star” İsa peyğəmbərin doğumu ətrafında qurulan hekayəni bu dəfə heyvanların gözü ilə təqdim edir. Baş qəhrəman Bo adında kiçik bir eşşəkdir. O, çətinliklərlə dolu bir yolda öz yerini tapmağa çalışarkən,…devamıThe Star (2017) – Animasiya, Ailə, Macəra | ABŞ
“The Star” İsa peyğəmbərin doğumu ətrafında qurulan hekayəni bu dəfə heyvanların gözü ilə təqdim edir. Baş qəhrəman Bo adında kiçik bir eşşəkdir. O, çətinliklərlə dolu bir yolda öz yerini tapmağa çalışarkən, təsadüfən böyük bir hadisənin – yəni Miladın – mərkəzinə düşür. Yanında da hər biri özünəməxsus xarakterə malik heyvan dostları var. Onların dialoqları və macəraları bir yandan güldürür, digər tərəfdən isə insanda sadə, lakin dərin bir təsir buraxır.
Vizual baxımdan film parlaq və cazibədardır, musiqiləri isə xüsusi olaraq seçilib ki, həm balacalar, həm də böyüklər rahat izləyə bilsin. Hekayənin əsas axını dini bir fonda getsə də, heç bir yerdə təkidlə öyrətməyə və ya yükləməyə çalışmır. Sadəcə olaraq, bir sədaqət, dostluq və inam hekayəsi kimi təqdim olunur. Bo-nun azadlığa, anlam və məqsədə doğru olan səfəri yolda qarşılaşdığı hadisələrlə bir az daha dəyərli olur.
“The Star” ailəliklə izləmək üçün uyğun, sadə, lakin şirin bir film kimi qalır. Əgər bir animasiya izləyib həm gülümsəmək, həm də bir az ruhunu sakitləşdirmək istəyirsənsə, bu film sənə görədir. Hekayə uşaq gözündən danışılır, amma böyüklərin də içində bir yerə toxunmağı bacarır.
Kendinle o kadar meşgul ol ki başkalarının ne yaptığı, senin hakkında ne düşündüğü seni hiç etkilemesin, sorunlar seni teğet geçsin... Kendinle öyle bir meşgul ol ki, kimsenin varlığı ya da yokluğu huzurunu etkilemesin...
kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık evlerin bacasını kolluyor yıldırımlar in cin uykuda, yalnız iki yoldaş uyanık biri benim biri de serseri kaldırımlar Rahmetli Neciple tek ortak noktamız başımız sadece dara düştüğünüzde Allah'ı anmamız . Ey Rabbim beni ıslah et…devamıkara gökler kül rengi bulutlarla kapanık
evlerin bacasını kolluyor yıldırımlar
in cin uykuda,
yalnız iki yoldaş uyanık
biri benim biri de serseri kaldırımlar
Rahmetli Neciple tek ortak noktamız başımız sadece dara düştüğünüzde Allah'ı anmamız . Ey Rabbim beni ıslah et .
Siz, bilmeyenler kadar ses çıkarmadıkça, niteliğinizin farkına varamayacaklar ve anlaşılmadığınızı düşüneceksiniz. Meşgul olduğunuz işler başkalarının gözünde değersizleşecek ve vazgeçilebilir olduğunuzu zannedeceksiniz. Ses çıkartmak derken bağırmayı, gürültü yaparak barbarlaşmayı değil, doğru zaman ve doğru yerde kendini anlatmaktan geri durmamayı kastediyorum. Bilgi…devamıSiz, bilmeyenler kadar ses çıkarmadıkça, niteliğinizin farkına varamayacaklar ve anlaşılmadığınızı düşüneceksiniz. Meşgul olduğunuz işler başkalarının gözünde değersizleşecek ve vazgeçilebilir olduğunuzu zannedeceksiniz. Ses çıkartmak derken bağırmayı, gürültü yaparak barbarlaşmayı değil, doğru zaman ve doğru yerde kendini anlatmaktan geri durmamayı kastediyorum. Bilgi sahibi olduğumuza emin olduğumuz her konuda, eğitimini aldığımız alanlarda, hödüklerden daha çok ses çıkarmalıyız.
Spoiler içeriyor
🇨🇳“İkisi de, hayatlarının alacakaranlığında bile olsalar, o çakıllı taşlı tarlayı sürebiliyorlardı, tıpkı dalgaların sahile vurması gibi.” “Jiazhen haklıydı. Bütün aile her gün bir arada olduğu sürece, paranın ne önemi vardı?” 🍚 Bu kitabın olay örgüsündeki ibret unsurları karakterlerin çektiği acılar,…devamı🇨🇳“İkisi de, hayatlarının alacakaranlığında bile olsalar, o çakıllı taşlı tarlayı sürebiliyorlardı, tıpkı dalgaların sahile vurması gibi.”
“Jiazhen haklıydı.
Bütün aile her gün bir arada olduğu sürece, paranın ne önemi vardı?”
🍚 Bu kitabın olay örgüsündeki ibret unsurları karakterlerin çektiği acılar, ölüm üstüne ölüm matem üstüne matem değildi bana göre. Evet adı üstünde “Yaşamak” anlatılıyordu. Fakat ben hep başlara baktım. Fugui’nin gençliğine. Eşini defalarca aldattığı, çocukluğundan beri zenginlik içinde yaşayıp hizmetçisine kendini taşıttırdığı, hamile eşini dövdüğü, sürekli kumar oynadığı; acımasız, cahil, hoyrat gençliğine. Benim için tüm anlam, Fugui’nin günahlarının onun hayatını nasıl şekillendirdiğindeydi. Kurunun yanında yaş da yandı. Jiazhen hamileyken şiddet gördüğü anda çocuklarını alıp babasının evine dönmeliydi bana göre. Ama dönmedi. Neden bilmem. Bazı insanlar dönecek bir ev bulamaz. Bazıları geri dönmeye korkar. Bazıları da Jihazen gibidir işte. Belki de çocuklarının babalarıyla olmasını istedi. Belki Çin'in o zamanlardaki kültür yapısından, toplumsal yapısından süregelen bir düşünce şeklidir. Bilmiyorum, tek bildiğim kurunun yanında yaşın yandığı. Sanki bütün ömürleri bir adamın yanlışlarının sonuçlarıyla donatıldı. Kendi hatalarını yapamadılar. Ya da kendi yanlışlarını yapamadılar. Kendi günahlarını bile işleyemediler. Bütün aile sadece bir adamın günahlarının bedelini ödedi. Fugui de sanki bütün ailesini gömerek ve ölmeyerek, yalnızlıkla cezalandırıldı. Zaten gezgine hikayesini anlatırken bahsettiği şey pişmanlıklarıydı. Fugui’ye şu an kızmıyorum. O cezalandırılmış yani günahlarının bedelini ödemiş bir adam. Jiazhen’e de kızmıyorum o ne olursa olsun ailesini bir arada tutmuş bir anne. Ama yaptığımız her yanlışın, tüm neslimizi etkileyecek kadar büyük bir kelebek etkisine sahip olduğunu görüyorum. Ve düşünüyorum, bu zamana kadar etkisi altında kaldığım yanlışları ve birilerini etki altında bırakabileceğim, ihtimal yanlışlarımı.
Bir kase pirinç için hasretlerini, çabalarını okuyunca ne çok şey bildiğimizi anladım açlık hakkında. Hayatımız boyunca ne çok fakiri dinlediğimizi, gözlerimizle hala ne çok aç insana şahit olduğumuzu. Ve belki maddi sıkıntılar çekerek az çok deneyimlediğimizi. Ama yine de masaları donatacak kadar ileri giden hadsizliğimizi. Düşen kırıntıları ezişimizi, şükrü unutulacak bir değersizliğe indirgeyişimizi. Yani insan olduğumuzu anladım. Nankör olduğumuzu, çabuk unuttuğumuzu, bu dersleri defalarca edinmemize rağmen düzelip düzelip tekrar bozulduğumuzu anladım. Gerçek şu ki, bu döngü sonsuza dek sürmez. Fugui gibi herkes bir gün her şeyiyle cezalandırılır. Dileğim anladıklarımızı istisnasız uygulamamızdır. Keyifli okumalar 🪷
家族
AİLE
Gecenin sensizliği kadar güzel ama bu kadar korkutucu başka bişey gelmiyor aklıma. O kadar güzel ki çok şeyler düşündürüyor insana ama bir süre sonra insan dipsiz bir kuyuda kendinden başka bişey bulamıyor. Bulamamsından ötürü kendine sarıyor geleceğine, geçmişine, umutlarına, korkularına,…devamıGecenin sensizliği kadar güzel ama bu kadar korkutucu başka bişey gelmiyor aklıma. O kadar güzel ki çok şeyler düşündürüyor insana ama bir süre sonra insan dipsiz bir kuyuda kendinden başka bişey bulamıyor. Bulamamsından ötürü kendine sarıyor geleceğine, geçmişine, umutlarına, korkularına, hatalarına, ailesine, topluma, sevgilisine o anda ne bulursa ne gelirse aklına ona sarıyor mesela bu uygulamaya ya da buradaki kişilere ama bir türlü uyku tutmuyor anlamlandıramıyor bu durumu bu gürültü ve bu hız çağında böyle bir şey nasıl var olabiliyor diye. Ondan sarıyor bunlara herhalde ama buda bitecek halukarda herşey gibi. Bu iyi mi kötü mü bilmiyorum ama bu yazı beni bir nebze oyaladı o yeter bana buraya kadar okuduysan senide biraz oyaladı afiyet olsun sanada.
10:10 Cristoph waltz… Bu nasıl bir oyunculuktur…😳Tek kelimeyle müthişti. Zaten Tarantino bir yana da, hiç beklemediğim oyuncular da gelince insanın içi bir hoş oluyor😂 NOT: Quentin tarantino'nun Nazileri gömüyorum temalı Amerikalıları gömme filmidir... Eğer dikkatle izlerseniz ilk seferde göremeseniz bile…devamı10:10
Cristoph waltz… Bu nasıl bir
oyunculuktur…😳Tek kelimeyle müthişti. Zaten Tarantino bir yana da, hiç beklemediğim oyuncular da gelince insanın içi bir hoş oluyor😂
NOT:
Quentin tarantino'nun Nazileri gömüyorum temalı Amerikalıları gömme filmidir... Eğer dikkatle izlerseniz ilk seferde göremeseniz bile ikinci seferde kesin anlarsınız. Derinlere inildikçe Amerika’yı sağlam eleştirdiğini görüyoruz…
(İkinci Dünya Savaşı’nda bir çok Nazi veya Alman bilim adamı Amerikalılar tarafından kendi işlerini görmesi için suçsuz bulunarak kullanıldı. bunlardan en meşhuru daha sonra NASA'nın da başına geçecek roket bilmicisi Wernher Von Braun'dur. Nazi subayları ile beraber çektirdiği fotoğrafı bir dönem viral olmuştur. Eğer Almanya savaşa devam etseydi muhtemelen atom bombasını yapacak adam da bu olacaktı. Von Braun savaş bittikten kısa süre sonra Nazi subayları ile değil John F. Kennedy ile fotoğraf çektiriyordu. Yani artık Nazilerin değil Amerikalıların ümidi olmuştu…)