Raf Yorumu: William James Moriarty (@moriartywj)

hmmmmm Aslında yorumlarıma düzenleme girip paylaşmayı düşünüyordum ama maalesef öyle bi' imkânım yok şu an: Yazar: Ne var ki, ölümün son…devamı

2y 2 beğeni Yanıtla like icon

bisturi Freud'un kuramını işlerken hocamız bize "İd hedonizm ilkesini esas alır. Ona göre hareket eder" demişti. Bu bölüm tamamiylen benim bölümüm.…devamıFreud'un kuramını işlerken hocamız bize "İd hedonizm ilkesini esas alır. Ona göre hareket eder" demişti. Bu bölüm tamamiylen benim bölümüm. Sevdim ben Epikuros'u (⁠ ⁠╹⁠▽⁠╹⁠ ⁠) Şimdi yazıya başlayayım. Öncelikle şu kısmı anlamadım, cenazemizi hayal ederken kendimiz orada olmamalı mıyız yani? Ama biz hayâl ediyoruz. Varoluşçu terapide bu teknik kullanılır. Danışanlardan kendi cenazelerini hayal etmeleri istenir. Ancak tepeden o cenazeyi izlemenin hatalı olabileceğine ihtimal vermemiştim. Madem ben orda yokum, kendimi orada hayal etmemem gerekiyor, o zaman cenazeyi niye hayal edeyim ki? Bana ne? Arzular basit olmalı ilkesine hem katılıyorum hem katılmıyorum😅 O nasıl oluyor öyle demeyin. Hemen anlatayım. Şöyle ki, ben geleceğimle ilgili hayaller kurduğum zaman orta halli bir yaşam diliyorum mesela. Türk dizilerindeki gibi bir yaşamı düşlemiyorum ben. Bu açıdan bakınca mantıklı geldi. Ama sadece kuru ekmek tüketme kısmına da katılamadım. Farklı lezzetleri tatmak, onların hemen bağımlısı olacağımız anlamına gelmez ki.. Ben her türlü değişik lezzeti olabildiğince denemeye çalışıyorum. Severim, sevmem. O başka mesele ama kesinlikle deyimlemek isterim. Kimse değinmemiş ancak ben 300 küsur kitabın günümüze gelememesine felaket üzüldüm. Kendimi yerine koydum. Emek emek kitap yazıyorum, ne için? Üzücü...:( "Ölüm, hayattaki bir olay değildir." Cümlesine geliyorum şimdi. Evet, haklı. Ölüm bu hayatla ilgili değil ancak ben zaten ölümün kendisinden endişe etmiyorum ki. Ben yapamadıklarıma üzülüyorum. Mesela hemen şimdi şuanda öldüğümü farz edelim, henüz paraşütle atlayamadığım için üzülürüm. Yeğenlerime aldığım hediyeleri veremediğim için üzülürüm. Hafsa ile konuşamadığım için üzülürüm. Sipariş verdiğim kıyafetleri giyemediğim için üzülürüm. Genel anlamda üzülürüm yani ve ölmek istemem. Hemen şimdi şuanda ölmeyi istemem. Ölme düşüncesi de işte tam bu noktada beni endişelendirir. Asimetrik olay kısmı için de düşüncelerim aynen geçerli. Doğumdan öncesi ve doğumdan sonrasını bilmiyorum. Bilmediğim için endişe etmiyorum. Bu hayatta yapabilecek şeylerim var ve onları yarım bırakmaktan korkuyorum. Bütün yazı boyunca beyefendiyi eleştirmişim gibi oldu ancak ben gerçekten zevk aldım. Kafamı karıştıran yerleri not almıştım, onun üzerine yazıya döktüm. İnanın bana favorim bu adam. 𓀡 (Yorumları parça parça okuyabildim, aynı şekilde yazımı da zor yazdım çünkü bugün yoğunluk var) (Farklı zaman dilimlerinde bildirimlerimle sizi rahatsız etmemişimdir umarım)

2y 4 beğeni Yanıtla like icon

—— Yanıtları gör (2)

nuh.nena şimdi gidim hemen diğer bölüme geçeyim

2y 4 beğeni Yanıtla like icon

nuh.nena yine arkadan yetişiyorum :') Epikuros şu ana dek düşüncelerine en çok katıldığım filozof oldu açık ara farkla. Ölümle yaşamamamız gerektiği…devamıyine arkadan yetişiyorum :') Epikuros şu ana dek düşüncelerine en çok katıldığım filozof oldu açık ara farkla. Ölümle yaşamamamız gerektiği hakkındaki düşüncelerine gayet katılıyorum. Bence ölüm korkusu, daha doğrusu ölüm korkusunun fazlası yaşamı tatsızlaştıran bir şey ama ölüm korkusu değil de ölüm düşüncesi yaşamı iyileştirir bence, aristotelesin bu tutumuna katılıyordum. Açıkçası hiç doğumumdan önceki yaşamı düşünmemiştim. Bunu okuduğumda resmen aydınlanma yaşadım ahsjdhd tüm o geçmişi düşündüm, orada yoktum. Ve gelecekte olmamamla geçmişte olmamam arasında artık hiçbir fark göremiyorum. Bir aralar gündüz kabusları görüyordum, genelde ya ölüm haberimi alırdım ya da sevdiğim biri ölürdü. (Gündüz kabusu dediğim internette herhangi bir şekilde bulamadığım bir şey, uyanık ve bilinçli olduğumu biliyorum ama özellikle uykudan yeni uyandığım sıralarda bu kabusları görmekten kaçamıyordum) bu kabuslarda ölüm haberimi aldığımda hiç ağlamamışımdır ama sevdiklerimin bu habere verdiğim tepkiyi görünce mahvolurdum hep Ölüm bizim başımıza gelen bir şey değil evet ama sevdiğimiz insanların başına geliyor. Bu düşünce içimi bir kötü yapıyor. Cesur yeni dünyada buna çözüm bulmuşlardı gerçi, ölümü biyolojik bir aktivite olarak normalleştirmişlerdi. sade bir yaşam tarzına da kesinlikle katılıyorum, basit ve ulaşılabilir arzular (tabii 17 dakika sonra yemekhaneye gitmek istiyorum gibi fazla basit şeyler olursa yaşama isteği kalmaz insanın ama) bence de bizi daha mutlu yapıyor. Ne derler bilirsin, olmuşla ölmüşe çare yoktur ¯\_(ツ)_/¯ Burada ölmüş konumuz değil de mesela kronik bir hastalığa sahipsem bu olmuştur ve geçmesini dilemek ya da boyumun 20 cm uzamasını dilemek bana çok mantıklı gelmiyor. Bunlar yerine elimde olan şeylere odaklanıyorum Öte yandaan ben ölümden sonraki yaşama inanıyorum. Evrendeki hiçbir şey amaçsız değilken insanoğlunun da bir amacı olması gerektiğini düşünüyorum, hele dünyadaki en zeki varlıklarken yaşamamızdaki amacın diğer tüm varlıklardan üstün olması gerektiğini düşünüyorum, bu yüzden öbür dünyada hesaba çekilecek oluşumuz bana mantıklı geliyor epikuros da adamdır sonuç olarak ahsjdjd

2y 6 beğeni Yanıtla like icon

—— Yanıtları gör (2)

bbluecactuss Kendi cenazemi hiç hayal etmedim, ama ölümü birçok kez düşündüm. Ölümden korkmuyorum aslında, geride bırakacaklarımın arkamdan yaşayacakları o hüznü düşündükçe…devamı

2y 6 beğeni Yanıtla like icon

—— Yanıtları gör (1)

_hafsa_ Kendisi Kısaca mutluluk, para, mal ve mülkle olmaz klişesine felsefe ile anlam kazandırmış filozof benim tanımımda.. Anladığım kadarıyla Epikuros'a göre…devamıKendisi Kısaca mutluluk, para, mal ve mülkle olmaz klişesine felsefe ile anlam kazandırmış filozof benim tanımımda.. Anladığım kadarıyla Epikuros'a göre hayattan haz almak ve bu hazları yönetmek bizi doğru ve mutlu bir yaşama sahip kılacaktır. ona göre mutluluğun kaynağı insandadır ve uzakta aramak zaman kaybıdır lüks bir hayat insanı mutlu etmeye yetmez(yeter yeter ya bu kadar emin olmamalı) çünkü, ancak sevdiği kimselerin yanında gerçek mutluluğu yakalayabilirdi insan..Bu düşüncesine katılıyorum ama bu düşüncesini kendisinin abarttığını düşünüyorum sırf mutlu olmanın azla yetinmek olduğunu göstermek için kuru ekmekle beslenmek(abartı değilde nedir ya)birinin ona sen insansın demesi lazım..sadece kuru ekmekten aldığı besinle kendi sağlığını riske atarak mutluluk aramasına açıkçası bir şey diyemiyorum.. "ölüm bizi ilgilendirmez, biz var olduğumuz sürece, ölüm yoktur; ölüm olunca da, biz artık yokuz." Bu bölümü okurken ölümden korkmayan insan yoktur içgüdüsel olarak ölümden korktuğumuz düşüncesini öne sürüyordu,aslında tam olarak buna katılmıyorum ya ben o içgüdülerden eksik kaldım ya da ölümden korkacak kadar yaşamımı önemsemiyorum ve her ne kadar kendim için yaşadığımı düşünsemde günün birinde hiç olmamış gibi olacağımın bilincindeyim.. yani buna çokta önem vermek istemdim kendim için en iyi örnekte benim bu konuda. Aslında epikür'e ayrı bir merakım vardı kendisi çok sevdiğim bir yazar olan ihsan oktay anar'ın ilham aldığım diye tasvir ettiği filozoftu.. Epikorus'un terapi yapar gibi düşüncelerini anlattığını düşünüyorum, hakkındaki bölümü okurken konuşunca bile insanı iç huzura eriştirebilecek bir etki bıraktığını düşündüm.. Her şeyden o kadar kolay bahsediyor olmasına bundan sinir oldum açıkçası, acıdan kaçın ölümden korkmayın, hayatınızdaki hazzı bulun mutsuz olmayın yanii belki de bunları böyle bir dönemde duymak sinirimide bozmuş olabilir veya yaşamımızın parçası (parçası olmasa bile ölümü) olan bu gerçekleri bu kadar basite almış olmasıda.. Her ne kadar bu düşüncesi bana uygun değilse de felsefeye bakış açısına saygı duydum ve bunun için çabası ona olan saygımı arttırdı. Her yeni bölüm, her filozof ve özellikle yorumlarınız felsefe'de bana birden fazla bakış açısıyla sağladı ben, yazdığım ve okuduğum zamanları sabırsızlıkla beklediğimi farkettim..

2y 6 beğeni Yanıtla like icon

—— Yanıtları gör (12)

moriartywj Kendi cenazeni hayal etmek... Geçen gün denk geldiğim bir shorts sebebiyle içimdeki Kurtlar Vadisi'ne yeniden başlama arzusuna daha fazla mani…devamıKendi cenazeni hayal etmek... Geçen gün denk geldiğim bir shorts sebebiyle içimdeki Kurtlar Vadisi'ne yeniden başlama arzusuna daha fazla mani olamadım ve birkaç bölüm izledim. Daha ilk bölümden bu düşüncenin uygulaması vardı, yoksa bu bir işaret miydi? Ben nedense konu ölüm olunca hiç meraklı olmuyorum. Öleceğim an, öncesi, sonrası hiç aklıma gelmiyor. Belki gözlerimle gerçek bir ölü görmediğimden, belki birisinin arkasından hiç ağlamamış olduğumdan (bu ve özlem konularında ekstra duygusuz olduğumu düşünüyorum) olabilir. Bir ara ilginç bulduğumdan Twitter'da "daily death reminder" diye bir hesabı takip ediyordum. Her sabah "you will die someday" tarzı bir tweet paylaşıyordu. Belki sık sık gördükçe düşüncelerime veya hareketlerime yansır diye deney yapıyordum. Ama sanırım hiçbir etkisi olmadı. Bu yüzden sevgili filozofumuzun ölüm üzerine olan fikirleri benim için pek fark yaratmadı. Diğer bir yandan felsefenin amacına yönelik bakış açısı oldukça hoşuma gitti. Enerjimizi harcayıp, bir şeyler için çabalıyorsak bunun bize bir yararı olması gayet yerinde olur. Bu sene içerisinde "Felsefenin Tesellisi" isimli kitabı okumuştum (belki ileride bunun da etkinliğini yapabiliriz, kitap hakkında bir incelemem de mevcuttur). Orada filozofumuzdan daha detaylı bir biçimde bahsediliyordu ve kitabın en beğendiğim kısımlarından birisi olmuştu. Hatırladığım kadarıyla mutluluk üzerine düşünceleri genel olarak şunlardı; eğer zorunlu ihtiyaçlarımızı karşılayacak kadar paramız varsa daha fazlası bize mutluluk getirmez. Diğer hırs uyandırıcı şeyler için de benzeri geçerli. Ona göre insanı mutlu eden şey arkadaşları ile olan ilişkileriydi. Kurmaya çalıştığı topluluk da buna örnek sanırım. Arkalarından dedikodu çıkarmaları ve isminin öğretisine tam anlamıyla zıt bir görüş ile anılması ise kemiklerini sızlatacak türden (dün gece rüyama boş yere girmemiş anlaşılan). Umarım bizim de arkamızdan felsefe diye animegirllü yastık muhabbeti yapıyor dedikodusu çıkarmazlar. Bu arada etkinliğin bu kadar rağbet göreceğini ve keyifli olacağını tahmin etmemiştim. Katılan herkese sonsuz teşekkürler.

2y 6 beğeni Yanıtla like icon

—— Yanıtları gör (5)

marti Ben geldim arkadaşlar, özlediniz dimi, evet bence de harikayım HDKWMZJDWKNSB Neyse öncelikle cem karaca ölüm cuk oturmuş bu bölüme, tşkler…devamı

2y 6 beğeni Yanıtla like icon

—— Yanıtları gör (10)

karvin “Ben varsam, ölüm yok; ölüm varsa, ben yokum.” Arkadaşlar hepinize vasiyetimdir; öldüğüm zaman daha yaratıcı bir söz bulamazsam, mezar taşıma…devamı

2y 7 beğeni Yanıtla like icon

—— Yanıtları gör (86)

suphe -Son günlerde ölüm üzerine düşünmek için kendimi zorluyorum desem yeridir. Bu sebeple bir önceki bölümün sonunda Epikuros'un ölümle ilgili düşüncelerini…devamı

2y 6 beğeni Yanıtla like icon

—— Yanıtları gör (6)