(@) - Raf

drkran 4 months ago

Selamlar... Kısa bir kitaptan merhabalar... Şöyle bir iki saatte hemencecik bitiveren, edebi olarak doyurmasa da bir çocuğun gözünden yaşadığı anıları okumak güzeldi... Dönemin sosyal hayatını birazcık da olsa anlamak adına okunabilir. Gerisi zaten kısa küçük anılar... Her anıda çocuğun hayatında…devamı

drkran 4 months ago

Paris ve Londra'da Beş Parasız

George Orwell

12 Gönderi

Selamlar... Bu yılki hedefi tutturdum diye bir rehavet mi oldu bende yoksa yılın yorgunluğu mu bilmiyorum. Tek bildiğim okuyamıyorum... Bizlere vermek istediği mesajı, evire çevire de olsa türlü betimlemeler ile de olsa çok güzel veren sevdiğim bir yazardan merhabalar... Kendi…devamıSelamlar... Bu yılki hedefi tutturdum diye bir rehavet mi oldu bende yoksa yılın yorgunluğu mu bilmiyorum. Tek bildiğim okuyamıyorum... Bizlere vermek istediği mesajı, evire çevire de olsa türlü betimlemeler ile de olsa çok güzel veren sevdiğim bir yazardan merhabalar... Kendi yaşamından izler taşıyan bu eserde Paris ve Londra gibi Avrupa'nın kalbinin attığı o görkemli şehirlerde fakir olmayı anlatıyor yazar. Aslında anlatmakla kalmıyor yaşatıyor. Sanki orda kuru ekmeği kemiren de, izmarit arayan de ben gibi hissettiğim çok sahne oldu. Bu da yazarın kurgusu ve okuyucuyu dahil edebilme yeteneğini ortaya koyuyor... Çeşitli durumlar ile fakirliğe düşen ve sonrasında hayata tutunmak için çeşitli işler de deneyen yazar en son evsizlerin arasında bulur kendini. Bu süreçte Türkçe ifadesiyle bir kuruşun bile ne kadar kıymetli olduğunu görüyoruz. Hayatını idame ettirmek için çalışmaya devam etmek zorunda olsa da kolay iş bulunmuyor ne yazık ki. Bulduğu yerlerde yaşanılan mobing ve haksızlıklar her dönemin temel sorunları olduğu aşikar.... Ve de en önemlisi evsizlerin dilencilerin topluma geri kazandırılmasının ne denli önem arz ettiğine değiniyor kitabında. Çünkü herkesin bir yaratık, canavar gözüyle baktığı bu alt tabaka olarak görülen insanların da bir şekilde bu toplumun fertleri olduğu unutulmamalı. Bunların düzeltilmesi için gerekenleri söylemesi ve harekete geçilmesi gerekliliğini nedenleri ve önerileri ile anlatması kitabın en can alıcı kısmı bana kalırsa... Fakirlik ne yazık ki toplumda derin yaralar ortaya çıkarır. Öyle bir beladır ki parasızlık neredeyse çoğu ahlaksızlıkları gözler önüne serer. Hayatta kalma güdüsü ile bir noktadan sonra insan, doğru yanlış ayrımına bakmaksızın yalnızca yaşamaya odaklanır. Bu da temelde sarsıcı derecede kötü sonuçları meydana getirir. Kişi için ve toplum için... Kitabın genel teması iyiydi ancak okurken sıkıldığım çok yer oldu. Ama bu genel olarak Orwell'ın okuduğum her kitabında oluyor. Okuyucuyu o sahneler ile başbaşa bırakıp o fakirliği iliklerine kadar hissettirebilmesi ise muhteşemdi. Kısa bir kitap olmasına rağmen yoruldum da diyebilirim okurken ama sonunda o çıkarımlar ve öneriler bölümünün tüm dünya devletlerinin politikaları olması gerektiğini söyleyebilirim.. Herkese bol düşünceli okumalar... Kitaplarla kalın...

drkran 5 months ago

Uykusuz

Christopher Nolan

24 Gönderi

Selamlar.... Uzun zaman sonra bir film incelemesi daha... Nolan filmleri ile pek aram yok desem de şöyle bakınca izlediğim son iki film de onun eseri oldu. Bu da takdir-i ilahi sanırım... Film isim olarak insomnia ile bir çöküşü her anında…devamı

drkran 5 months ago

Clarissa

Stefan Zweig

28 Gönderi

Selamlar... Bu yılki hedefimin son kitabı olarak benim için her daim yeri ayrı olan usta yazardan devam etmek istedim. Stefan zweig dan yani... Her zaman olduğu gibi savaşın yıkıcı gücünü zihinlerimizde bir kere daha hissedeceğimiz ve tüm savaşları lanetleyeceğimiz bir…devamı

drkran 5 months ago

Dünyalar Savaşı

H. G. Wells

8 Gönderi

Selamlar... Her insanın gökyüzüne baktığında bir kere dahi olsa aklına gelen ve bilim kurgunun uzun zamandır üzerine filmler diziler kitaplar evrenler kurduğu uzay bilmecesinden merhabalar... Kitabımız Mars gezegeninden dünyamıza gelen uzaylı saldırısını anlatan ve dünyanın bu türlü bir saldırı durumunda…devamıSelamlar... Her insanın gökyüzüne baktığında bir kere dahi olsa aklına gelen ve bilim kurgunun uzun zamandır üzerine filmler diziler kitaplar evrenler kurduğu uzay bilmecesinden merhabalar... Kitabımız Mars gezegeninden dünyamıza gelen uzaylı saldırısını anlatan ve dünyanın bu türlü bir saldırı durumunda ne denli çaresiz kalacağını bizlere sunan bir eser... Öncelikle dönemine göre değerlendirmek gerekli bu eseri daha büyük dünya savaşları olmamış yüz yıldan fazla bir zaman önce yazılan bir kurgu bu. O dönemde daha uzaya gitmemişiz, Ay'a ayak basmamışız ve günümüz teknolojisinin zerresi dahi yok. Bu halde dahi bu kurguyu düşünmek, hayal etmek ve sanki görmüşçesine okuyucuya anlatmak için zamanının ötesinde biri olmak gerekiyor... Bu yönüyle takdir edilesi bir yazar H. G Wells. Yazarın daha önce iki kitabını okuduğum için akıcılık konusunda çekincem olmadı. Yazarın olayı anlatırken bizzat yaşıyor gibi anlatması ve sıkıcı olan bölümler geldiği zamanlar okuyucunun da sıkılacağını tahmin etmesi hayran olduğum noktalar zaten. Ek olarak uydurma hikayeler şeklinde değil de bilindiği kadarıyla bilimsel gerçekler ile de kurgusuna dayanak sunuyor. Özellikle yerçekimi üzerinden saptama yapması gayet ilgi çekici bir örnekti buna... Tabi açıklanmayan detaylar hep canımı sıktığı için ve de sürekli sorguladığım için zevk almam konusunda hep engel olmuştur. Yine burada bir Marslının anatomisinden fizyolojisine genetik havuzundan ne yediğine kadar sorguladım. Kimisine cevap bulsam da bazılarına cevap bulamadım. En basitinden bir iletişim dahi kurulması belki beni mutlu ederdi. Ama o şartlarda bu denli bir yakınlaşma olur muydu bilinmez... Peki ya bunlar gerçek mi? Başımıza bu da gelir mi? Bizim nesil şükürler olsun ki herşeyi gördüğü için bana kalırsa bunu da görmeye muhtedirdir. Uzaylılar var mı yok mu sorusuna gelirsek ee koskoca geniş bir evren illaki vardır. Ne yani bir bizim için mi bu kocaman genişleyen evren demek geliyor içimden. Olur da bir gün gelirlerse "Merhaba dünyalı biz dostuz" demelerini asla beklemiyorum. Geldikleri zaman illaki istilacı olacaklardır. Biz ne kadar iyiysek emin olun onlar da bizim kadar iyidir. Biz uzaya çıktığımız zaman buralarda ne var diye değil yaşanacak yer bulursak koloni kurarız diye gidiyoruz neticede... Genel itibariyle olay bu minvalde geçmekte ve oldukça akıcıydı. Tek beğenmediğim yanı kitabın dipnotlarının sayfa altında değil de kitap sonunda olması olabilir. Aslında okurken sonunu da çok gıcık bulmuştum ama düşününce başka da bir çare gelmedi aklıma. Güzel bir yol bulmuş yazar. Yoksa asla bu iş çözülmezdi... Neticede hep ilgi çekici buluyorum ve çok yüksek beklentiyle okuyorum bu tür kitapları. Bu nedenle kitabı kapatınca sevemedim gibi geliyor ama yazmaya başlayınca aslında sevmişim ya diyorum. Karışık işte ama güzel ve en sevdiğim şeylerden birini yapıyor insanın kafasında soru işareti bırakıyor. O nedenle bilim kurgu sevenler için tavsiye edilir.... Herkese keyifli okumalar. Bolllll kitaplı günler dilerim

drkran 6 months ago

Ayaşlı ile Kiracıları

Memduh Şevket Esendal

6 Gönderi

Selamlar... Birazda bizden okuyalım dedim. Cumhuriyetin ilk dönemlerinden yeni taze başkent Ankara'dan 9 odalı bir apartmandan merhabalar... Dönemi itibariyle yeni yeni şehirleşmeye mecbur olan Ankara'da Ayaşlı İbrahim bir apartman kiralar. Orada yaşanılan olaylar ve kiracıların hayat hikayeleri bizlere sunulur... Toplumun…devamı

drkran 6 months ago

Zorba

Nikos Kazancakis

31 Gönderi

Selamlar... Hemen şuracıktan bizlere o kadar yakın ama bazen de çok uzak olan komşu edebiyatımızdan merhabalar... İnsan hep kendinde olmayanı arzular. Köşesine çekildiği zaman yapmış olduğu hareketlerini gözden geçirir ve keşkeler ekler hayatına. Bir insan görse kendinden farklı hemen keşke…devamıSelamlar... Hemen şuracıktan bizlere o kadar yakın ama bazen de çok uzak olan komşu edebiyatımızdan merhabalar... İnsan hep kendinde olmayanı arzular. Köşesine çekildiği zaman yapmış olduğu hareketlerini gözden geçirir ve keşkeler ekler hayatına. Bir insan görse kendinden farklı hemen keşke ben de böyle olabilsem der... Der ama bu doğru mudur??? Yazarımız kendi başına, kabuğunda, sigarası ve kitapları ile yaşarken bir anda kafa dinlemek için olsa gerek Girit'e gitmeye karar verir. Ve giderken onu çok etkileyecek olan Aleksi Zorba ile tanışır, yanına işe alır macera başlar... Yazarın hayatında bu kadar yer edinen bu denli önem arz eden ve hatta bir yaşam rehberi seçmem gerekse onu seçerdim dediği Zorba'nın ne özelliği var ki??? Zorba karakteri özgürlüğüne düşkün, risk almaktan korkmayan, gözü pek, kısaca bu dünyayı bilen bir adam. Her türlü şeyi yaşamış ve tecrübeleri ile herşeyi bildiğini zanneden bir insan. Herkesin hayatta böyle arkadaşı olmuştur. Belki de herkes bu insanları görünce aklından geçmiştir "böyle rahat biri olsam" diye. Ama herkes bunu yapabilir mi kesinlikle hayır... Çevremde böyle çok fazla insan tanıdım. Hepsine de helal olsun dedim. Her yönüyle zorba ya benzemeseler de risk almaktan korkmayanlar ve korkusuz insanlar çok oldu. Dünü umursamayan, geleceği takmayan bu insanlar anı yaşar ve bencildir. Kendi mutluluğu için elinden geleni yapar her türlü oyunu kurar ama çevresine vermiş oldukları zararın sorumluluklarını asla almazlar... Evet bunlar zorba ile benzer olan aynı insanların farklı versiyonları gibi. Bana kalırsa hayatımda böyle olma fikri şöyle dursun böyle birinin arkadaşım olmasını dahi istemem. Ben sorumluluk sahibi olmayan insanlara karşı mesafeli oldum uzun zaman önce... Kitaba dönecek olursam Zorba karakterimiz böyle yaşadığı tecrübeler ile bol bol fikir satan, daima bir yancı ve de entelektüel görüşlere aşağılayıcı bakan biri. Hani vardır ya kitap okuyanlara böyle burun kıvırarak bakan herşeyi bildiğini sanan ama genelde şişirilmiş balon olan insanlar ha işte ondan. Hele hele kadınlar üzerine görüşleri çıldırtacak boyutta idi. Yalnızca onun değil diğer karakterlerin de kadınları akılsız varlıklar düşük insanlar olarak görmeleri. Buna kadınların kendileri de dahil. Gerçekten can sıkıcıydı... Patron olarak geçen yazarın ta kendisi olan adamın da hayatında sanki hiç iki cümle konuşamamış gibi zorba nın her dediğine helal olsun haklı valla demeleri de içten içe hayranlık duyması da ne oluyor yahu dedirtti... Toparlayacak olursam kitap bize her zaman çevremizde rast gelebileceğimiz Zorba karakterlerinin güzellemesini yapıyor. Her ne kadar ben sevmesem de böyle insanların olduğu doğru. Kimisi böyle insanları görüp özgürlük ve anı yaşamak gibi fikirleri hayatına sokmayı düşünse de ben sorumluluk ve gelecek kaygısı gibi temelden insanı sıkı sıkıya bağlayan iplerle bağlıyım. Ya da o ipi koparıp atacak kadar delirmedim. Belki de güvenli alanımdan çıkmama arzusu... Kitap genel itibariyle akıcıydı. Bir olay örgüsü var gibi yok gibiydi. Daha çok iki arkadaşın bir anısıydı. Ne yazık ki sevemedim Zorba karakterini. Bana hitap eden bir fikir değildi... Herkese keyifli okumalar. Kitaplar ile kalın...

drkran 6 months ago

Notre Dame'ın Kamburu

Victor Hugo

40 Gönderi

Selamlar.... Gerek kitabı gerek müzikali gerekse yakın zamanda geçirmiş olduğu yangın nedeniyle herkesin bir parça da olsa ismini duyduğu klasik bir eserden merhabalar... Her ne kadar klasik bir eser olsa da benim pek sevdiğim de söylenemez doğrusu. Sevmememdeki asıl neden…devamıSelamlar.... Gerek kitabı gerek müzikali gerekse yakın zamanda geçirmiş olduğu yangın nedeniyle herkesin bir parça da olsa ismini duyduğu klasik bir eserden merhabalar... Her ne kadar klasik bir eser olsa da benim pek sevdiğim de söylenemez doğrusu. Sevmememdeki asıl neden ise ne konu ne de eleştirileri. Sadece ama sadece akıcılık problemi bu kitabı sevmememin tek nedeni oldu... Kitapta çirkin kambur sağır ve korkutucu bir görünüşe sahip ama yüreği güzel duygusal çocuğumuz katedralin zangocu Quasimodo, onu yetiştiren katedralin başrahibi kendi dünyasında takılırken birden güzel kızımızı görünce yoldan çıkıp sapıtan Frollo, ve her ne kadar güzelliği ile dillere destan olsa da kaderi her zaman kötüye giden aptal kızımız Esmeralda var. Elbet üç beş daha önemli karakter de mevcut hatta adı geçen ama hikayede ne işi var dediğimiz karakterler de. Asıl olay bunlar arasında geçiyor... Hikayesi konusu ve cidden eleştirileri çok iyi olmasına rağmen gereksiz uzatılan betimlemeler ve bu betimlemelerin hikaye aralarına sıkıştırılmadan sayfalarca anlatılması beni yordu. Bu denli fazla aktarım hikayeye odaklanmaya karakterleri tanımaya engel oldu. Açıkçası bu derece güzel bir hikaye böyle bir karmaşada bırakılıp aşağı çekilemezdi... Kitabın başında normal şekilde başlayıp ilerleyen sayfalarda Paris i sokak sokak kapı kapı anlatması yordu beni. Öyle ki ilk 250 sayfa da ana karakterler kimdir nedir anlayamadım bile. Sonlara doğru yerine otursa da baştan böyle motivasyonumu düşürmesi açıkçası okuma zevkimi kaybettirdi.... Dönem eleştirileri özellikle adalet sistemi ve diğer okuduğum kitabında da olduğu üzere idam cezalarının bir çırpıda çıkması o dönemin Fransız adalet sisteminin ne denli bir çöplük olduğunu gösterdi okurlara. Her karakter üzerinden toplumun tabakalarını eleştiren Hugo güzellik çirkinlik algımıza da farklı bakışlar sundu... Güzelliğin yüzlerde değil yüreklerde olması ve orada aranması gerekliliği bizlere sunuldu. Bir yudum su ile gözleri yaşlara boğan esmeralda ve onun için her daim iyilik düşünen Quasimodo. Öyle iyi yürekliydi ki kız yüzüne bakarken dahi yüzünü gizlerdi korkmasın diye. Canı pahasına da olsa onu korumak belki de sevgisi için yapabileceği en duru şeydi. Ama kim sevebilir ki yüzüne dahi bakamayacağı insanı... Yazarın konuyu bırakıp abarttığı betimlemeler Paris i baştan yaratmaya neden olmuş. Hatta o dönem yıkılma tehlikesine dahi giren katedtali restorasyona alınmasına etki sunmuş bu eser. Mimarinin günümüzün kitapları gibi değerli olduğunu ve yapıların insanlara geçmişi fısıldadığını söylemiş yazar bu beni yoran hikayeden uzak kısımlarında... Pek beğenmedim deyip yazdıklarıma da bakınca aslında beğenmişim de diyorum. Ama yine de o kısımları gerçekten yorucu ve zevk kırıcıydı benim açımdan. Hikayeleri geri plana atmadan bunu yapabilseydi yazar, on numara diyecektim ama yine de kulp buldum... Okuyacak olanlara sabırlar dilerim eğer sıkılmadan o betimleme çöllerini aşarlarsa kıyıda köşede kalmış Quasimodo'nun saf sevgisini Esmeralda'nın kadersizliğini okuyabilirler... Herkese bol okumalı günler dilerim. Kitaplarla kalın

drkran 6 months ago

Çocukluğum

Maksim Gorki

22 Gönderi

Selamlar... Otobiyografik bir üçlemenin ilk kitabıyla merhabalar. Gorki'nin Çocukluğum, ekmeğimi kazanirken ve benim üniversitelerim kitapları yazarın kendi yaşamını anlattığı eserleridir. Ben de en başından başlayayım dedim. Çocukluktan... Hayatımı yazsam roman olur derler ya yazmış işte adam ve de çok güzel…devamıSelamlar... Otobiyografik bir üçlemenin ilk kitabıyla merhabalar. Gorki'nin Çocukluğum, ekmeğimi kazanirken ve benim üniversitelerim kitapları yazarın kendi yaşamını anlattığı eserleridir. Ben de en başından başlayayım dedim. Çocukluktan... Hayatımı yazsam roman olur derler ya yazmış işte adam ve de çok güzel anlatmış. Demek bir yerlerde acı olmalı ki güzel yazabilesin. Gorki de adına her ne kadar çocukluk diyemesek de acı dolu bir süreç geçirmiş hayatının daha ilk başlarında... Çocukluk böyle olmamalı diyeceğim. Öyle her önüne gelen de çocuk sahibi olmamalı. Ne yazık ki bu okuduğumuzu yaşayan onlarca çocuk var kimsenin hikayelerine şahit olmadığı. Ve bir o kadar çocuk varki çocukluğunu yaşayamadan büyüyen... Kahramanımız daha doğrusu yazarın ta kendisi babasının ölümü üzerine dedesi ve büyükannesi ile yaşamaya başlar. Annesi ise anne olma sorumluluğunu taşıyamayan birisidir. Sert sinirli ve de disiplinli dedesi onun için korkutucu olsa da büyükannesi bir nebze ona umut olmaktadır. Bir yanda şiddet diğer yanda sürekli kavga miras meseleleri kaybolan bir servet arasında kolay olmayacaktır çocuk kalabilmek... Gorki'nin eserinde karakterlerin düşünce yapıları inanışları ve görüşleri her daim insana açıklanır. Herkesin ne tür bir kafa yapısına sahip olduğunu yazar bize gösterir. Bir karakterin bir konu üzerine söylediği sözler ve sergilediği tavırlar aslında o kişinin kendi karakterini okuyucuya gösterme telaşıdır. Kitabımızda dedesi ve büyükannesinin tasvir ettiği Tanrı figürü de bunu gösterir nitelikte. Dedesi tarafından tanrı, korkutucu sürekli ceza verir gibi anlatılmakta diğer yandan büyükannesi ise tanrının iyilik güzellik ve hoşgörü dağıttığı söylemektedir .... Her ne kadar dedesi ve büyükannesi ona kalacak yer sağlasalar da bir anne ya da babanın yerini tutmazlar. Kuşak farkı dolayısıyla çocuk kendi akranları ile iletişimde her zaman zorlanır böyle durumda. Nitekim okula gitmek istememesi de bunu bize gösteriyor... Hayatta herşey aniden gelişir ve öyle planlar genelde bozulmak için kurulur. Ve insan acıları ile yaşarken eğlenmeyi de öğrenir. Herşey gerçektir acıdır ama anlıktır. Baban öldü ya da annesi öldü gibi tek cümle ile kapanır koca koca ömürler. Kısacık ve realist bir şekilde... Çocuk yetiştirmek dün olduğu gibi her dönem zor olmaya devam edecektir. Her insanın çocuk yapma yeteneği olsa da her insan iyi bir çocuk yetiştiremez. Ne yazık bu çocukların sorunlarını belki kişiler belki toplumlar belki ülkeler çekebilir. Ve bu hiç adil değil... Kitabın belki de en can alıcı noktası son cümlesiydi benim için. O noktada göz yaşlarını tutamıyor insan. Okuyunca anlarsınız artık söylemeyeyim o cümleyi... Okumayı sevdiğim bir yazarın hayatına da tanık olmak güzeldi. Otobiyografi harici değerlendirsem bile çok güzel ve de öğüt alınası bir eser kesinlikle. Herkese bol okumalı günler dilerim...

drkran 6 months ago

Bir Ömür Nasıl Yaşanır

İlber Ortaylı

102 Gönderi

Selamlar.... Yaşayan efsane son yıllarda ülkemizin yetiştirmiş olduğu en önemli Tarihçilerden biri olan İlber Hoca'nın kendi yaşamından yola çıkarak özellikle gençlere tavsiyeleri... Öncelikle çok beğendiğim bir deneyim oldu diyebilirim. Zaten çok sevdiğim ve saygı duyduğum bir hocanın böyle tavsiyelerini tenkitlerini…devamıSelamlar.... Yaşayan efsane son yıllarda ülkemizin yetiştirmiş olduğu en önemli Tarihçilerden biri olan İlber Hoca'nın kendi yaşamından yola çıkarak özellikle gençlere tavsiyeleri... Öncelikle çok beğendiğim bir deneyim oldu diyebilirim. Zaten çok sevdiğim ve saygı duyduğum bir hocanın böyle tavsiyelerini tenkitlerini okumak iyi geldi diyebilirim... Kendisi tarihçi olması nedeniyle sosyal bilimler ağırlıklı tavsiyeleri ve görgüleri daha fazla ama her okuyanın kendi hayatı açısından da bir fayda sağlaması muhtemeldir. Yaşayan bir hazine gerçek bir entelektüel olan hocanın yeri geldiğinde yapmış olduğu eleştiriler de yöneticilerin dikkate alması gereken hususlar ayrıca. Bizler açısından hayatı yaşayın demesi dahi yeterli. Boşa geçirecek zaman yok... Hocanın bazı tavsiyelerine katıldığım gibi bazı konularda da ters düştüm. Bazı kişisel tercihler üzerine bunu bilmek zorundasın gibi tabirleri bana kalırsa çok iddialı sözler. Ama eğitim öğretim konusunda söylemleri yıllardır düşünüp zikrettiğim yöntemler. Ülke olarak hayata geç atılmalarımız ve uzun bitmek bilmeyen okul hayatı benim yıllarca canımı sıktığı gibi hocanın da canını sıkmış görünüyor. Tabi kimisi destekler kimisi karşı olur o kişisel fikirlerdir... Bazı insanlara hayat daha nazik davranıyor. Yurtdışına gitmek belki bazıları için kolay olsa da Anadolu çocukları için ne yazık ki hayalden öte gitmiyor. Hele ki şu anımızda... Hocanın film konusunda önerileri kısmında ve bazı ismini dahi duymadığım yakın dostları ile ilişkilerini anlatırken sıkıldım. Zaten öyle ki hocayı bazen dinlerken de uyuduğum doğrudur. Ne yapayım durağan monoton ses tonu nedeniyle bundan kendimi alıkoymak zor oluyor. Müzik konusunda klasik müzik ve senfoni sevdiğim türlerdir. Tiyatro konusunda katılıyorum ama roman konusunda bana kalırsa Rus edebiyatı iyidir ama bir Fransız edebiyatı etmez... Öyle ya da böyle kendini geliştirmek gerekliliğini boşa geçen her vaktin ömürden gittiğinden dem vuruyor hoca. Ama ne yazık ki bize bir gençlik borçlu olan birileri var. Çok şey çaldılar ama asıl çalınan koca bir gençlik var. Ona çare yok... Sağlık Bilimleri alanında olsam da sosyal bilimlere tarih coğrafya ve sanata olan ilgim nedeniyle müzeler arkeolojik bahislerden sıkılmadım. Gittiğim şehirlerde müze ve şehir sokakları gezmeyi avm gezmeye tercih eden biri olarak özellikle son bölümlerde tavsiyeleri anlattıkları beni sevindirdi... Bir de son olarak yalnızlık konusunda söyledikleri de dikkate değer. Biraz pragmatik durabilir ama insan yalnızlığa alışınca gerçekten daha iyi düşünüyor... Herkese tavsiye edilir kısacası. Gerçek bir hazineden entelektüel bir insandan böyle bir hayat tecrübeleri okumak inanın herkese birşeyler katacaktır. Herkese keyifli okumalar. Bol kitaplı günler...